بررسی تنوع جمعیت های علف باغ (Dactylis glomerata L.) از نظرعملکرد علوفه، تولید بذر و صفات مرتبط در شرایط آب و هوایی تبریز
Publish place: Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research، Vol: 29، Issue: 2
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 39
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-29-2_010
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
Abstract:
علف باغ (Dactylis glomerata L.) گیاه علوفه ای و مرتعی چندساله دگرگردهافشان متعلق به تیره گندمیان است که برای احیای مراتع، احداث چراگاه و تولید علوفه مناسب میباشد. این پژوهش با هدف بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های علف باغ با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی جهت شناسایی ژنوتیپ های پرمحصول اجرا گردید. برای این منظور ۲۵ جمعیت علف باغ براساس طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی واقع در تبریز، در سالهای زراعی ۹۷-۱۳۹۶ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از تجزیه واریانس، اختلاف معنی داری در صفات مورد بررسی بین جمعیت ها نشان داد که بیانگر تنوع ژنتیکی بالا بین جمعیت ها بود. بر اساس نتایج مقایسه میانگین ها، جمعیت های G۲،G۵ ،G۱۴ ،G۱۶ ،G۱۸ ،G۱۹ ، G۲۴ و G۲۵ با ۳۱۲ تا ۳۴۲ گرم در بوته (معادل ۷۳/۸ تا ۵۷/۹ تن در هکتار) بیشترین عملکرد علوفه خشک سالیانه و جمعیت های G۷، G۸، G۲ و G۱۶ با ۲۷ تا ۳۵ گرم در بوته (معادل ۷۵۶ تا ۹۸۰ کیلوگرم در هکتار) بیشترین تولید بذر به عنوان جمعیت های برتر شناسایی شدند. جمعیت G۲ از شاهرود و جمعیت G۱۶ از اصفهان دو جمعیت برتر از نظر عملکرد بذر و علوفه معرفی شدند. تجزیه خوشه ای با استفاده از صفات بررسی شده جمعیتها را در چهار گروه دسته بندی کرد که گروه سه با تعداد هفت جمعیت اکثر جمعیتهای برتر را در خود جا داد. در این مطالعه بیشترین فاصله ژنتیکی مربوط به جمعیت های گروههای یک و سه بود که برای تولید ارقام ترکیبی بایستی گیاهان والدینی برای تلاقی پلیکراس را از بین این جمعیت ها انتخاب کرد.
Keywords:
Authors
شبنم صبوری آذر
M.Sc graduated, Department of Plant Genetics and Production, Faculty of Agriculture, University of Maragheh, Maragheh, East Azerbaijan, I.R. Iran.
مجتبی نورآیین
Assoc.Prof. Department of Plant Genetics and Production, Faculty of Agriculture, University of Maragheh, Maragheh, East Azerbaijan, Iran
رضا محمدی
Corresponding author, Assist. Prof., Branch for Northwest & West region, Agricultural Biotechnology Research Institute of Iran (ABRII), Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tabriz, I.R. Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :