مطالعه تنوع مورفو-فنولوژیکی و بررسی بیان ژن های دخیل در بیوسنتر γ-Terpinene و Linalool در توده های گشنیز (Coriandrum sativum L.) بومی ایران
Publish place: Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research، Vol: 29، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 40
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-29-1_005
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
Abstract:
گشنیز با نام علمی (Coriandrum sativum L) گیاهی نورپسند و بومی جنوب غربی آسیا و مدیترانه می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تنوع مورفولوژیک، مطالعه خصوصیات فنولوژی و همچنین بررسی بیان دو ژن مهم دخیل در بیوسنتر γ-Terpinene و Linalool در تعداد ۱۴ توده مختلف گیاه دارویی گشنیز بومی ایران بود. بذرها در اتاقک رشد دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس در سه تکرار در سال ۹۵-۱۳۹۴ کشت شدند. صفات مورد بررسی شامل تعداد روز تا جوانه زنی، تعداد روز تا سبز شدن، تعداد روز تا ساقه دهی، تعداد روز تا شروع گلدهی، تعداد روز تا خاتمه گلدهی، تعداد روز تا بذردهی، ارتفاع ساقه، وزن خشک تک بوته، عملکرد تک بوته و وزن هزار دانه بودند. نتایج نشان داد توده های تهران و ارومیه با میانگین به ترتیب با عملکرد ۳۷/۱۴ و ۴۷/۱۴ گرم در واحد بوته بیشترین عملکرد و توده مرکزی و تهران به ترتیب با میانگین ۴۵/۸ و ۱۵/۸ گرم بیشترین وزن هزار دانه را به خود اختصاص دادند. توده تهران از نظر تعداد روز تا جوانه زنی و تعداد روز تا سبز شدن دارای کمترین تعداد روز و جمعیت زودرس بود. بعد از دسته بندی ۱۴ توده مورد مطالعه از لحاظ شاخص اندازه ژنوم از سه گروه به دست آمده هر گروه، دو توده به منظور مطالعه بررسی بیان ژن انتخاب شدند. نتایج بررسی بیان دو ژن CsγTRPS و CsLINS در شش توده منتخب گیاه گشنیز نشان داد که ژن CsLINS در دو توده مشهد و تهران و ژن CsγTRPS در دو توده تبریز و زنجان دارای بیشترین مقدار بیان نسبی بودند. دو توده یزد و استهبان برای هر دو ژن مورد بررسی میزان متوسطی از بیان نسبی را نشان دادند.
Keywords:
Authors
Azadeh Khakshour
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه ژنتیک و به;نژادی گیاهی، پردیس کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
Ghasem Karimzadeh
استاد گروه ژنتیک و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
Mohammad Sadegh Sabet
استادیار، گروه ژنتیک و به نژادی گیاهی، پردیس کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
Vahid Sayadi
دانش آموخته دکتری، گروه ژنتیک و به نژادی گیاهی، پردیس کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
