بررسی تنوع ژنتیکی جمعیتهای مختلف سماق (Rhus coriaria L.) ایرانی با استفاده از نشانگر ISSR
Publish place: Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research، Vol: 26، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 33
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-26-2_004
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
Abstract:
DOR: ۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۸۹۱.۱۳۹۷.۲.۱۹۶.۵۲.۲۶.۱۵۷۶.۸۲ سماق (Rhus coriaria L.) ازجمله درختچههای جنگلی است که در مناطق مدیترانه و آسیای شرقی بهویژه ایران پراکنش دارد و دارای کاربردهای مختلف دارویی و صنعتی میباشد. در این پژوهش، از نشانگرهای بین ریزماهواره بهمنظور مطالعه تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای سماق جمعآوری شده از پنج رویشگاه طبیعی واقع در شمالغرب کشور (استانهای آذربایجان غربی و شرقی) استفاده شد. بدینمنظور از هر جمعیت ۱۵ نمونه بهصورت تصادفی انتخاب و بعدDNA ژنومی آنها با استفاده از ۱۸ آغازگر ISSR انگشتنگاری شد. نتایج نشان داد که تنوع ژنتیکی مطلوبی در میان ژنوتیپهای مورد مطالعه سماق وجود دارد، به طوری که سهم تنوع ژنتیکی بین جمعیتی (۸/۷۹%) بیشتر از سهم تنوع ژنتیکی داخل جمعیتی (۲/۲۰) بود. کمترین فاصله ژنتیکی (۱۸/۱۴) بین جمعیتهای آغبراز- هوراند (آ.ش.) و نیر- ارسباران و بیشترین فاصله ژنتیکی (۰۸/۳۱) بین جمعیتهای کچله- ارومیه و نیر- ارسبارن مشاهده شد. بر اساس نتایج حاصل از گروهبندی ژنوتیپهای مورد مطالعه، دو جمعیت آغبراز- هوراند و نیر- ارسباران در یک گروه و جمعیتهای رویشگاههای دیگر در گروههای مجزایی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که گروهبندی افراد با استفاده از نشانگر ISSR، با توزیع جغرافیایی آنها مطابقت دارد. نشانگرهای ISSR میتوانند بهصورت موثری نه تنها در ارزیابی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم سماق بلکه در شناسایی ارتباط ژنتیکی میان نمونهها یا افراد شناخته شده و یا ناشناخته سماق بهکار روند.
Keywords:
Authors
R. Mohammadi Alaghoz
دانش آموخته کارشناسی ارشد، بیوتکنولوژی کشاورزی، گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
R. Darvish zadeh
نویسنده مسئول مکاتبات، استاد، گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه پست الکترونیک: r.darvishzadeh@urmia.ac.ir
A. Alijanpour
دانشیار، گروه جنگل داری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه
H. Hatami Maleki
استادیار، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
R. Heidari
دانش آموخته کارشناسی ارشد، بیوتکنولوژی کشاورزی، پژوهشکده زیست فناوری، دانشگاه ارومیه
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
