اثر تنش آبی و پیری زودرس بر برخی صفات فیزیولوژیکی بذر کاج بروسیا

بمنظور بررسی اثر تنش آبی و پیری زودرس بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی بذر کاج بروسیا (Ten. Pinus brutia) شامل درصد جوانه­زنی، میانگین زمان جوانه­زنی، سرعت جوانه­زنی، قدرت جوانه­زنی و شاخص بنیه، بذرها در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار و ۵ تیمار تنش آبی و ۵ تیمار پیری زودرس در ظرف­های پتری قرار گرفتند. پتانسیل­های آبی ۰، ۲-، ۴-، ۶- و ۸- بار با استفاده از محلول پلی اتیلن گلایکول ۶۰۰۰ (PEG-۶۰۰۰) و تیمار پیری زودرس به مدت ۰، ۲۴ ساعت، ۴۸ ساعت، ۷۲ ساعت و ۹۶ ساعت در دمای ۴۰ درجه سانتی­گراد و رطوبت نسبی ۱۰۰ درصد بر بذرها اعمال شد. بعد بذرها به مدت ۳۷ روز در ژرمیناتور در شرایط استاندارد جوانه­زنی ۱۶ ساعت روشنایی با شدت ۱۰۰۰ لوکس نوری و دمای ۵ ± ۲۰ درجه سانتی­گراد نگهداری شدند. هدایت الکتریکی محلول نیز پس از قرار دادن ۳ تکرار ۵۰ عددی بذرهای هر یک از تیمارهای مختلف پیری زودرس پس از گذشت ۲۴ ساعت در انکوباتور در دمای ۲۵ درجه سانتی­گراد، اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که تنش آبی و پیری زودرس بر خصوصیات فیزیولوژیکی بذر اثر گذاشتند و با کاهش توان جذب آب (از صفر تا ۸- بار) و افزایش طول دوره پیری زودرس اندازه صفات فوق کاهش معنی­داری یافت. همچنین میزان هدایت الکتریکی در شاهد کمترین و در همه تیمارهای پیری زودرس بیشترین بود. همین طور شاخص بنیه بذر بیشتر از درصد جوانه­زنی تحت تاثیر تیمارهای تنش آبی و پیری زودرس قرار گرفت.

Keywords:

پلی اتیلن گلایکول۶۰۰۰ , پیری زودرس , جوانه زنی بذر , شاخص بنیه بذر , هدایت الکتریکی