مطالعه اثر آللوپاتیکی گیاه درمنه دشتی (Asso. Artimisia herba alba) بر صفات جوانه زنی و رشد گیاهچه در دو گونه یونجه و اسپرس

ترکیبات آللوپاتیکی، فرایندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاهان مجاور خود را تحت تاثیر قرار می­دهند. Asso. Artimisia herba alba گیاهی بوته­ای و پایا می­باشد که انتشار زیادی در مراتع ایران دارد. در این مطالعه تاثیر آللوپاتیکی غلظت­های مختلف اسانس گیاه Asso. Artimisia herba alba بر شاخص­های جوانه­زنی (درصد و سرعت جوانه­زنی) و عامل های رشد گیاه چه (طول ریشه­چه و ساقه­چه، وزن تر و خشک گیاه چه) در دو گونهL. Medicago sativaوL. Onobrychis sativa مورد بررسی قرار گرفت. غلظت­های مورد استفاده اسانس ppm ۱۰۰، ppm ۳۰۰، ppm ۵۰۰ و ppm ۷۰۰ در مقایسه با تیمار شاهد (آب مقطر) بود. ED۵۰ و ED۹۰ در ارتباط با عدم جوانه­زنی (مقیاس پروبیت) در مقابل غلظت اسانس (مقیاس لگاریتم) با استفاده از منحنی (dose-response) محاسبه شد. نتایج نشان داد، طول ریشه­چه و شاخص بنیه در سطح ۰۱/۰ و طول ساقه­چه و وزن تر گیاه چه در سطح ۰۵/۰ تفاوت معنی­دار آماری را تحت تنش آللوپاتی دارند. سطح غلظت ppm۷۰۰ کمترین میزان طول ریشه­چه، وزن تر گیاه چه و شاخص بنیه را نشان داد. در این بررسی با استفاده از کروماتوگرافی گازی، ۳۲ ترکیب شناسایی شد که cis-pinocarveol و artemisia ketone بالاترین میزان ترکیب اسانس را داشتند. به طور کلی، افزایش سطح اسانس سبب کاهش عامل های رشد و جوانه­زنی در گونه Onobrychissativa و  Medicagosativa شد. به نظر می­رسدcis -pinocarveol  به عنوان یک ترکیب ترپنی و artemisia ketone، trans- sabinene hydrate، ۱,۸-cineole و  Myrceneبه عنوان ترکیبات مونوترپنی که درصد بالایی از اسانس را تشکیل دادند؛ نقش مهمی در ایجاد اثر آللوپاتیکی گیاه Artimisia herba alba دارند.

مطالعه اثر آللوپاتیکی گیاه درمنه دشتی (Asso. Artimisia herba alba) بر صفات جوانه زنی و رشد گیاهچه در دو گونه یونجه و اسپرس Keywords:

اسانس , آللوپاتی , ترپن , منوترپن , Artimisia ketone , Cis , pinocarveol