ارزیابی تنوع زیستی گیاهان در معرض خطر استان مرکزی

این تحقیق با هدف شناسایی و معرفی گونه های گیاهی در معرض خطر استان مرکزی، شناسایی رویشگاهها و تعیین مهم ترین عوامل محیطی موثر بر آنها انجام گردید. ابتدا فهرست گونه های در معرض خطر استان و مناطق پراکنش آنها براساس منابع معتبر استخراج گردید. سپس در مطالعات میدانی به بررسی حضور گونه های گیاهی فهرست شده و ثبت اطلاعات عوامل توپوگرافی و خاک هر رویشگاه پرداخته شد. نتایج نشان داد در استان ۲۰۲ گونه گیاهی در معرض خطر متعلق به ۳۰ خانواده و ۹۸ جنس وجود دارند. خانواده های Papilionaceae (۴۲ گونه)، Asteraceae (۳۴ گونه) و همچنین جنس های Astragalus (۳۵ گونه) و Cousinia (۱۵ گونه)، بیشترین تعداد گونه های در معرض خطر را به خود اختصاص دادند. از ۱۰ گونه گیاهی انحصاری استان، ۶ گونه در وضعیت DD (کمبود اطلاعات)، ۳ گونه در وضعیت VU (آسیب پذیر) و ۱ گونه در وضعیت LR (کم خطر) قرار دارند. سه گونه موسیر (Allium hirtifolium)، آنقوزه (Ferula Assa-foetida) و بادرنجبویه دنائی (Dracocephalum kotschyi) به دلیل پراکنش محدود جغرافیایی و برداشت بی رویه در وضعیت  EN(در معرض انقراض) قرار دارند. ۵۰ درصد گونه های در معرض خطر و ۶۷/۶۶ درصد گونه های آسیب پذیر و در معرض انقراض، به فرم رویشی چندساله های علفی تعلق داشتند. ۶۶ درصد گونه های در معرض خطر در محدوده ارتفاعی بالاتر از ۲۰۰۰ متر پراکنش داشتند. رویشگاههای کوه راسوند (۶۹ گونه)، کوه مودر (۳۵ گونه) و کوه سفیدخانی (۲۳ گونه) بیشترین تعداد گونه های در معرض خطر را داشتند.نتایج نشان داد که عوامل اصلی موثر بر گونه های در معرض خطر استان به ترتیب، پراکنش بسیار محدود جغرافیایی و عوامل انسانی می باشند.

ارزیابی تنوع زیستی گیاهان در معرض خطر استان مرکزی Keywords:

Markazi Province , red plant species , Endemic species , vulnerable and endangered species , Biodiversity