تعیین بهترین زمان مبارزه با پوره های ملخ کوهان دار تاغ Dericorys albidula با استفاده از ترکیبهای هورمونی (IGRs)

ملخ کوهان دار تاغ یکی از آفات مهم در اکثر تاغکاریهای ایران، به خصوص تاغزارهای استانهای اصفهان، سمنان، تهران (ابردژ ورامین) و خراسان می باشد. این بررسی برای ارزیابی چند حشره کش روی ملخ فوق طی دو سال در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار و سه تکرار در تاغزارهای شهرستان اردستان انجام گرفت. تیمارها شامل مواد شبه هورمونی دیفلوبنزرون (به صورت دو فرمولاسیون پودری و روغنی)، نومولت و آب به عنوان شاهد بود. آزمایش روی پوره های سنین ۲ و۳ و بعد پوره های سنین ۴ و۵ با سمپاشی درختچه های تاغ و محبوس کردن آنها در قفسهای توری انجام شد. تعداد تلفات پوره ها در هر مرحله ۵ ،۱۰ و ۱۵ روز پس از محلول پاشی شمارش شده و نتایج حاصل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میزان تلفات پوره های سنین ۲ و۳ برای دیمیلین روغنی، نومولت و دیمیلین پودری ۱۵ روز پس از محلول پاشی به ترتیب ۷۳ ، ۶۱ و ۲۳ درصد بود. همچنین تلفات پوره های سنین ۴ و ۵ به ترتیب برابر با ۵۶ ، ۴۴ و ۲۳ درصد بوده است. طبق نتایج بدست آمده از این بررسی، در سطح ۱% اختلاف معنی داری بین تیمارهای بکاربرده شده وجود داشت. گروه بندی تیمارها (آزمون دانکن) در سطح ۱% نشان داد که دیمیلین روغنی بیشترین تاثیر و دیمیلین پودری کمترین تاثیر را در کنترل پوره های سن ۲ و ۳ و همین طور ۴ و ۵ داشته و نومولت حد فاصل بین دو فرآورده فوق بوده است. نتایج حاصل از بکارگیری ترکیبهای هورمونی و تجزیه واریانس آنها نشان داد که استفاده از آنها روی پوره های سنین پایین (۲ و ۳) موثرتر بوده است.

Keywords:

تاغ , دیمیلین , ملخ کوهان دار تاغ , نومولت , Dericorys albidula