روش های مدیریت تعارض با جوامع محلی از دیدگاه ماموران یگان حفاظت از منابع طبیعی استان گلستان

حفظ و حراست از منابع طبیعی وظیفه مهمی است که برعهده یگان حفاظت از منابع طبیعی کشور می باشد. هدف این یگان، حفاظت موثرتر از منابع طبیعی با توجه به حملات به محیط بانان و جنگلبانان توسط سودجویان، قاچاقچیان چوب و شکارچیان غیرمجاز می باشد. از جمله مشکلات این یگان، چگونگی مدیریت تعارض با جوامع محلی در حفاظت از منابع طبیعی است. برای حل تعارض روشهای مختلفی وجود دارد که در تحقیق حاضر بررسی شده اند. جمعیت مورد مطالعه شامل ماموران رسمی (۱۸۰ نفر) و غیررسمی (تعداد متغیر) یگان حفاظت از منابع طبیعی استان گلستان بودند که ۲۶۴ نفر به صورت تصادفی بررسی شدند. نتایج نشان داد در دامنه ۱ تا ۵ میانگین میزان درگیری و اختلاف بین ماموران یگان حفاظت و مردم محلی برابر ۳.۱۰ بود که در حد متوسط به بالا قابل ارزیابی می باشد. برای مدیریت تعارض به ترتیب از روشهای «راه حل گرایی»، «کنترل (اجبار)» و «عدم مقابله» استفاده شده است. ماموران رسمی و همچنین ساکن در شهر از روش «عدم مقابله» بیشتر استفاده کرده اند. با افزایش سطح تحصیلات، استفاده از روش «کنترل» بیشتر شده است، اما افراد مسن تر استفاده کمتری از این روش داشته اند. پیشنهاد می شود در تخلفات و اختلافات جزئی که نیاز به رفتار تحکم آمیز با مردم محلی ضروری نمی باشد، از ماموران با سطح تحصیلات کمتر و سن بیشتر استفاده شود. همچنین، توصیه میشود برای بهبود گفتگو با مردم، دوره های شناخت مهارتهای ارتباط فردی و گروهی برای ماموران یگان حفاظت از منابع طبیعی در نظر گرفته شود.

Keywords:

اختلاف , حل تضاد , طبیعت , نگهبان