ارتباط بین استفاده روش های آموزشی نوین و توانمندی های تحصیلی دانش آموزان

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله ارتباط بین استفاده از روش های آموزشی نوین و توانمندی های تحصیلی دانش آموزان است. نتیجه اصلی پژوهش نشان داد که با توجه به نمره سطح معنی داری و ضریب همبستگی بین فضای آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد. این یافته با نتیجه پژوهش پژوهشگرانی همچون باقری و سامعی (۱۳۹۳) و محسنی (۱۳۹۳) همسو میباشد. میتوان گفت مدارس از عناصری تشکیل خواهند شد که در کنار هم معنا دار می شوند. ویژگی ها و کیفیت های هر کدام از این عناصر در شکل گیری رفتارهای مختلف موثر میباشند. فیلسوف ژان پیاژه، بر توانایی کودک در درک جهان به طور فعال تاکید بسیار می کند و معتقد است که کودکان به طور انفعالی اطلاعات را جذب نمی کنند بلکه آنچه را که در دنیای پیرامون خود میبینند میشنوند و احساس می انتخاب تفسیر می نمایند. معماری هنری است که ما را در بر گرفته است و انسان ها بیش از آنکه فضا تاثیر بگذارند از آن بر تاثیر می پذیرند. آموزش و به تبع آن محیطهای آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند. لازمه اصلاح کالبد آموزش و پرورش ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است؛ فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد که تحقق این امر از طریق طراحی جزییات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان امکان پذیر می گردد. محققان روانشناسی محیط، با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیطهای آموزشی به مواردی ،موثر از قبیل اندازه ،مدرسه نورپردازی و ... که نقش عمده ای در افزایش یادگیری دارند، فرآیندهای رفتاری هر جایگاه تربیتی از عوامل متعدد چون عوامل نمادی، سازمانی، فیزیکی معماری و روانشناختی متاثر میشود تاثیر عوامل موثر ساده و مستقیم نیست؛ بلکه آنها به طور متقابل تاثیر همدیگر را تعدیل و تشدید می.کنند به عنوان مثال اگر شرایط مدارس از نظر ،نمادی فیزیکی معماری و ... . کاملا مطلوب باشد ولی معلم با اعمال روش تربیتی خاص مانند مشارکت دادن دانش آموز، هر چند جزو اصول و اهداف سازمانی محسوب می شود، موافق نباشد و یا به بیان دیگر ارزش و اهمیت تمرین این مهارت در محتمل مشارکت » معلم درونی نشده باشد، تمرین به نظر نمی رسد .حالت عکس این است که معلم به اهمیت یادگیری این مهارت آگاه باشد ولی نامناسب بودن فضای آموزشی (کوچک بودن فضا و ثابت و موازی بودن نیمکت ها و ... ) مانع از حرکت و مشارکت دانش آموز شود .در این صورت با تامین فضاهای باز و انعطاف پذیر شرایط بهینه برای تمرین مهارت مورد نظر ایجاد خواهد شد. نتایج این پژوهش نشان داد که با توجه به نمره سطح معنی داری و ضریب همبستگی بین تجهزیات و امکانات آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد این یافته با نتیجه پژوهش پژوهشگرانی همچون مفیدی (۱۳۹۲) ادهمی و جوادی (۱۳۹۲) و زمانی و اصفهانی (۱۳۹۲) مطابق و همسو می باشد.

ارتباط بین استفاده روش های آموزشی نوین و توانمندی های تحصیلی دانش آموزان Keywords:

فن آوری اطلاعات , روشهای نوین آموزشی , واقعیت افزوده , توانمندیهای اموزشی و تحصیلی