سنجش کیفیت زندگی در مناطق بیست و دوگانه تهران

شناخت و سنجش کیفیت زندگی در مناطق بیست و دوگانه تهران که معلول اقدامات مدیریت شهری و سایر نهادهای دولتی و خصوصی است، موضوع بسیار حیاتی است که با توجه به عدم سنجش کیفیت زندگی شهری در پهنه پایتخت تا کنون، می تواند زمینه ای برای ترسیم نقشه راهی برای مدیریت شهری و سایر نهادهای مسئول در جهت آگاهی از وضعیت موجود و اقدام برای تحقق صورت وضعیت مطلوب باشد. بر این اساس اهداف مقاله حاضر را می توان در استخراج شاخص ها و سنجه های جامع کیفیت زندگی شهری و اندازه گیری و تبیین کیفیت زندگی در سراسر مناطق بیست و دوگانه تهران دانست. در تحلیل داده ها نیز بر اساس انتخاب رویکرد ذهنی در سنجش کیفیت زندگی از روشهای مختلف تحلیل آماری مانند روش تحلیل عاملی استفاده شده است. یافته های پژوهش در بخش مطالعات نظری به مستندسازی و استخراج جامع بیش از ۱۰ شاخص کیفیت زندگی عوامل اقتصادی، اجتماعی، کالبدی-فضایی و فرهنگی-تفریحی) از سه حوزه نظری پژوهش های آکادمیک، تجارب شهرهای معتبر خارجی و پژوهش های سازمانهای جهانی منجر گردید. در مراحل بعدی، گردآوری دادهها در قالب ۲۵۰۰ پرسش نامه در ۲۲ منطقه شهر تهران و تحلیل آنها با روش های یاد شده صورت گرفت. یافته های حاصل از اندازه گیری کیفیت زندگی در شهر تهران نشان داد که عوامل اجتماعی و عوامل اقتصادی بر کیفیت زندگی تاثیر قابل توجهی وجود دارد.

Keywords:

کیفیت زندگی , رویکرد ذهنی , مناطق شهری , تحلیل عاملی , مناطق بیست و دوگانه تهران