تاملی بر آسیب شناسی کیفری جرم جاسوسی در نظام کیفری ایران

چکیده حاکمیت ملی همواره مهمترین ارزش ملت ها بوده و علی رغم تلاش هایی که در دوران معاصر برای ایجاد نوعی فدرالیسم فراملی انجام شده است، هنوز هم می توان گفت که این مفهوم در حقوق بین الملل تقریبا یک برج و باوری غیر قابل تسخیر و مورد تاکید فراوان ملت ها می باشد .ملل گوناگون همیشه برای حاکمیت خود ارزش قائل بوده اند و حکام در تلاش بودند تا برای حفظ قدرت و حاکمیت خود خطراتی که جرایم علیه امنیت برای حاکمیت و استقلال آنها ایجاد می نماید، مقررات سختی راجع به جرایم علیه امنیت به وجود آورند.جاسوسی در زمره جرایمی است که جایگاه ویژه ای را در تمامی تقسیم بندی های ارائه شده در زمینه جرایم علیه امنیت به خود اختصاص داده است .دلیل اصلی این موقعیت ویژه را باید در میزان بالای خطرآفرینی این بزه برای امنیت کشور قلمداد کرد .از این روست که در اکثر کشورها، نسبت به همه جرایم علیه امنیت و به ویژه جاسوسی، سیاست کیفری ماهوی و شکلی افتراقی مشاهده می شود .در واقع، امروزه در نظام های حقوق کیفری، راهکارهای متعدد و متفاوتی وجود دارد که در جهت مبارزه با جرایم مهم، دامنه جرم انگاری را دچار بسط یا قبض نماید. در تحولات امروزین ناظر بر جاسوسی، با تکیه بر تکنیک ها و ابزارهایی که از ظرفیت داخلی حقوق کیفری نشات می گیرد، آن چنان ارکان سه گانه جرم تغییر یافته است که می توان به راحتی سیاست کیفری تهاجمی و امنیت مدار را مشاهده نمود.

Keywords:

جاسوسی , آسیب شناسی , نظام کیفری ایران