هر جامعه ای برای رفتارهای قابل قبول معیارها و هنجارهای معینی دارد، رفتاری که از این هنجارها انحراف قابل توجهی داشته باشد نابهنجار محسوب می شود. معمولا و نه همیشه آمار این گونه رفتارها نیز در آن جامعه فراوان نیست. ولی اگر انحراف از هنجارهای اجتماعی را معیار تعریف نابهنجاری بدانیم چندین مسئله پیش می آید. رفتاری که در یک جامعه خاص بهنجار محسوب می شود ممکن است در جامعه دیگری نابهنجار باشد. مسئله دیگر آن است که مفهوم نابهنجاری حتی در یک جامعه نیز در طول زمان تغییر می کند. اصلاح عادت و
رفتار ناهنجار در کودکان بسیار اهمیت دارد. یکی از علل آن این است که در این سنین تغییر عادات به مراتب آسان تر و موثرتر از بزرگسالی است. عادات ناهنجار در کودکی می توانند به انزوای اجتماعی در بزرگسالی منجر شوند. والدین یک کودک در کنار شناخت
رفتارهای پرخطر باید بتوانند این رفتارها را با مهارت های لازم اصلاح کنند. هر دوره از زندگی آسیب ها و عوارض ویژه خود را دارد و یا رفتاری که در یک مرحله از عمر کارایی داشته، در دوره دیگر نه تنها سودمندی مورد نظر را ندارد و لازم است که از رفتار شخص خارج شود. البته در مواردی هم لزوما نیازی به چنین رفتاری نبوده، بلکه بنا به دلایل مختلف و متنوعی شخص به چنین امری مبتلا می شود.