بهبود وضعیت تهویه طبیعی در فضاهای راهرویی یک ساختمان اداری موردی در اهواز از طریق مداخله در معماری به روش CFD

یکی از مهم ترین مشکلات ساختمان های اداری در شهرهای گرم و مرطوبی نظیر اهواز، عدم تهویه موثر فضاهای بسته راهرویی است. به دلیل کم تردد بودن و نیز کاهش هزینه های انرژی، استفاده از سامانه های تهویه مطبوع در این راهروها چندان موردتوجه مالکین آنها نیست. هدف اصلی این پژوهش بهبود وضعیت تهویه در فضاهای راهرویی ساختمان های اداری اهواز است که از طریق اصلاح الگوی جریان هوای داخل، با مداخله موثر در معماری و موقعیت دمنده ها و مکنده ها امکان پذیر می باشد. تحقیق حاضر، از نوع کاربردی بوده و روش انجام آن، به لحاظ ماهیت بین رشته ای موضوع، روشی ترکیبی و ابداعی است و راهبردهای تحقیق تجربی، شبیه سازی و پژوهش موردی را درگیر می نماید. بدین ترتیب که ابتدا مطالعه تجربی روی جامعه آماری پژوهش (فضاهای راهرویی ساختمان های اداری اهواز) انجام شد و پس از انتخاب نمونه های موردی و برداشت های میدانی و آزمون های تجربی دوره ای، با روش شبیه سازی، مداخلاتی در معماری و متغیرهای تحقیق صورت گرفت. در این پژوهش، از روش دینامیک سیالات محاسباتی به منظور انجام شبیه سازی ها و تحلیل ها استفاده شد و پیش پردازشگر گمبیت و نرم افزار فلوئنت (پس از اعتبارسنجی) مورداستفاده قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که استفاده از دمنده های سقفی و تغییر در ابعاد و شکل راهروها مطابق نتایج این پژوهش و پیش بینی مکنده پشت به باد، به نحو موثری الگوی جریان هوای داخل را ارتقا داده و با کاهش سن هوای ساکن و برقراری جریان دائمی هوا، تهویه موثری را برقرار می کند.

بهبود وضعیت تهویه طبیعی در فضاهای راهرویی یک ساختمان اداری موردی در اهواز از طریق مداخله در معماری به روش CFD Keywords:

تهویه طبیعی , جریان هوای داخل , دینامیک سیالات محاسباتی , راهرو