تعامل و پیوستگی بین والدین و مدارس در افزایش سطح کیفی وضعیت رفتاری و آموزشی دانش آموزان
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 20
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PJLCO01_2817
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1403
Abstract:
چه بسیار ضرورت ها که در ارتباط با نیاز تربیتی یکایک کودکان و نوجوانان درخور توجه هستند و مربی و معلم به آن ها برخورد نمی کند. به طوری که آن ها را نمی شناسد و تشخیص نمی دهد یا از آن ها با چشم پوشی و اغماض می گذرد و این خانواده است که در مقیاس محدود نظارت و مراقبت یا در اثر تماس بیشتر و مستقیم تر روزانه با ویژگی های فرزند به این نیازها برخورد می کند و فرزند خود را بهتر می شناسد. خانواده ها اغلب از هدف ها و رئوس آموزش و پرورش رسمی و ابعاد آن بی اطلاعند و بنابراین ممکن است از نظر مسائل تربیتی مخالف با تربیت رسمی مدرسه ای عمل کنند این شیوه زمانی تعدیل می شود که بین مدرسه و خانواده تبادل اطلاع و تجربه معمول باشد و جنبه فردی تربیت را با همفکری متقابل شناسایی و به چاره جویی نقص ها و کمبودها بپردازند. همکاری خانه و مدرسه معلم را در شناخت مسائل یاری می دهد و جنبه کلی روش ها و مقاصد تربیت عمومی را با ضرورت های عینی تربیت فرد هماهنگ می کند شناسایی کودکان و نوجوانان مستلزم آگاه بودن مربی به آن خصوصیات فکری و عاطفی و رفتاری کودک است که در مدرسه ظاهر نمی شوند و از شرایط خانوادگی نشات می گیرند یا فقط در خانه و در ارتباط با محیط خانوادگی مجال ظهور و رشد دارند. برای مربی و معلم نیز در مسئله تربیت و تعلیم گاهی اوقات مسائلی پیش می آید که چاره جویی آن ها مستلزم آگاهی از علت هایی است که از شرایط خانوادگی ناشی می شوند.
Keywords:
Authors
خداداد عسگری
کارشناسی ارشد گرایش فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه لرستان
عفت رحیمی
کارشناسی علوم تربیتی، پیام نور واحد اراک
محبوبه صالحی زاده
دبیر علوم تجربی متوسطه اول، منطقه عشایر سیار فارس
کبری علی پور
معاون آموزشی دبستان برکت حکیم جابان