تبیین تجارب زیسته والدین از نقش آفرینی آموزشی و یادگیری فرزندانشان در دوران کرونا

شیوع کروناویروس ( ۱۹(COVID-از دسامبر ۲۰۱۹ در شهر ووهان چین آغاز شد و سپس به سراسر جهان گسترش یافت . این ویروس از خانوادهی کروناویروسهاست که عفونت های تنفسی را در انسان و دیگر حیوانات ایجاد می کند.به دلیل آسانی انتقال و سرعت گسترش ویروس، ۱۹COVID- به یک وضعیت ویژهی اضطراری جهانی تبدیل شد. بسیاری از کشورها برای کنترل شیوع، اقداماتی از جمله محدودیت های سفر، قرنطینه ، توصیه های بهداشتی و واکسیناسیون را انجام دادند. در حال حاضر، با پیشرفت در دستیابی به واکسیناسیون و اقدامات کنترلی ، بسیاری از کشورها به تدریج در حال بازگشایی اقتصاد و جامعه خود هستند. اما همچنان نگرانی ها و چالش های مربوط به موج جدید این ویروس و نوسانات در شیوع در برخی مناطق جهان وجود دارد.با شیوع کرونا و تبدیل آموزش حضوری به آموزش مجازی ، آموزش و یادگیری دانش آموزان با چالش هایی برای والدین همراه شد و مشکلاتی را برای آنها به ارمغان آورد . هدف پژوهش حاضر، بررسی و فهم و تجارب والدینی است که حداقل یک فرزند داشتند و فرزندشان در دوران قرنطینه و کرونا در حال تحصیل و آموزش بوده است .روش تحقیق ، از نوع کیفی و پدیدارشناسی است .بدین منظور، از بین والدین کرمانی با روش نمونه گیری هدفمند ۱۵ خانواده انتخاب شدند و در مورد تجارب زیسته ی آنها در مورد یادگیری و آموزش فرزندانشان در دوران کرونا مصاحبه به عمل آمد . سپس ، داده ها با بررسی عمیق و استفاده از روش کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . از اطلاعات سایر مقالات، پایان نامه ها، رساله ها، و سایت هایی مانند SID، Magiran و…که مرتبط با موضوع بودند نیز، استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که والدین به عنوان همیاری برای معلمان دردوران کرونا تغییر نقش دادند و سعی کردند شرایط و فضایی نظارتی و حمایتی نسبت به فرزندان خود فراهم کنند و با وجود مشکلات زیادی که در دوران کرونا با آنها دست و پنجه نرم می کردند ، برای بهبود یادگیری فرزندانشان و جلوگیری از افت تحصیلی آنها ، در کنار آموزش های مجازی ، سعی و تلاش کردند.

Keywords:

والدین , تجارب زیسته , آموزش , کرونا