بررسی تاثیر فعالیت های معلم درکاهش بی میلی تحصیلی و پرورش خلاقیت در دانش آموزان

محیط مدرسه نقش مهمی در رشد اجتماعی و عاطفی دارد. حضور در مدرسه می تواند انعطاف پذیری و اعتماد به نفس را ایجاد کند و فرزند شما را با همسالان خود و یادگیری در ارتباط نگه می دارد. غیبت از مدرسه ناشی از امتناع از مدرسه می تواند منجر به طیف وسیعی از پیامدها از جمله از دست دادن تحصیل ، خروج زودهنگام از مدرسه ، مشکلات در روابط دوستانه /همسالان، و مشکلات بعدی در زندگی کاری (به عنوان مثال، بیکاری ) شود. از این رو هدف این پژوهش بررسی تاثیر فعالیت های معلم درکاهش بی میلی تحصیلی و پرورش خلاقیت در دانش آموزان بود. روش اجرای پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر بهبهان است که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل هستند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۱۸۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از بی میلی تحصیلی و خلاقیت استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد فعالیت های معلمان نقش کلیدی در کاهش بی میلی تحصیلی و پرورش خلاقیت دانش آموزان ایفا می کنند . با بهرهگیری از روشهای تدریس متنوع، توجه به نیازها و علایق دانش آموزان، و ایجاد محیط یادگیری جذاب، می توان به بهبود عملکرد تحصیلی و توسعه خلاقیت دانش آموزان کمک کرد.

Keywords:

معلمان , بی میلی تحصیلی , پرورش خلاقیت