بررسی آموزش مبتنی بر روش یادگیری معکوس بر تقویت روحیه پرسشگری دانش آموزان

برای تغییر در روشهای آموزش سنتی آموزش، برخی از مربیان تربیتی امروزه به شدت از آموزش معکوس حمایت می کنند. در این روش، دانش آموز خودش محتوای دروس را از طریق ویدئوهای آموزشی ، کتابها، وبسایت ها و وبلاگها در خانه مشاهده و مطالعه می کند و از ساعات کلاس درس به صورتکاملا کاربردی و مفید در جهت انجام تمرین و تکلیف به صورت گروهی در جهت تحکیم و تقویت مفاهیم اساسی که دانش آموز در خانه درک کرده است ، استفاده می شود. با انفجار ویدیوها و دیگر رسانه های تصویری در اینترنت ، دانش آموزان باید قادر باشند فایل های تصویری حرفه ای بسازند تا با همسالان خود به اشتراک بگذارند و هرگونه پرسشی که دارند از همکلاسی ها و معلم خود بپرسند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش مبتنی بر روش یادگیری معکوس بر تقویت روحیه پرسشگری دانش آموزان انجام گرفت . این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر سنندج تشکیل دادند، ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه روحیه پرسشگری مسروری و اکبری (۱۳۹۳) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۷۱/۰ و ۷۵/۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان روحیه پرسشگری دانش آموزان در پیش آزمون ۲۰/۴۴بود که در پس آزمون به ۵۰/۴۹ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد (۰۰۵/.۰.(p= در واقع بین دانش آموزانی که با روش یادگیری معکوس آموزشدیدهاند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیدهاند در میزان تقویت روحیه پرسشگری آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

روش تدریس , یادگیری معکوس , روحیه پرسشگری , دانش آموزان , مدارس