بررسی آموزش مبتنی بر هوش هیجانی بر افزایش شادکامی دانش آموزان

هوش هیجانی نقش مهمی در تعیین برون دادهای زندگی دارد که بسیار بیشتر از هوش عمومی و عوامل شخصیتی است . با بهبود شادکامی و هوش هیجانی ، توانمندی دانش آموزان نسبت به رفع مشکلات افزایش یافته و در مقابله با مشکلات کم نمی آورند و در بلندمدت امید به زندگی در آنها افزایش پیدا خواهد کرد. هوش هیجانی از توانایی به هم پیوسته عاطفی ، شخصی و اجتماعی تشکیل شده که افراد را در مواجهه با واجبات زندگی روزمره کمک می دهد. هوش هیجانی همان توانایی های یک شخص درمقابله با چالش های محیطی است و موفقیت فرد را در زندگی پیش بینی می کند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش هوش هیجانی بر افزایش شادکامی دانش آموزان انجام گرفت . این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان شهر سنندج تشکیل داد، ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد توسط آرگایل و لو (۱۹۹۰) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۸۳/۰ و ۸۷/۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان شادکامی دانش آموزان در پیش آزمون ۵۰/ ۲۴ بود که در پس آزمون به ۴۰/۲۸ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد (۰۰۴/.۰.(p= در واقع بین دانش آموزانی که با روش هوش هیجانی آموزش دیدهاند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیدهاند در میزان شادکامی آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

هوش , هوش هیجانی , شادکامی , شادی , دانش آموزان , مدارس.