بررسی حیطه های اصلی برای کاربرد نظریه هوش هیجانی و سنجش آن در آموزش و پرورش

هدف از پژوهش حاضر بررسی حیطه های اصلی برای کاربرد نظریه هوش هیجانی و سنجش آن در آموزش و پرورش می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . پنج حیطه اصلی برای کاربرد نظریه هوش هیجانی و سنجش آن وجود دارد که عبارتند از آموزش، مدیریت منابع انسانی ، سیاست ، بازاریابی و پویایی خانواده. هوش هیجانی حداقل چهار نوع مهارت را در بر می گیرد،که عبارتند از: خودآگاهی ، مدیریت هیجان ها(خود کنترلی )، انگیزی خود(انگیزش) و همدلی (هوشیاری اجتماعی ). هوش هیجانی به دلیل کاربردهایی که دارد، جایگاهی بسیار مهم پیدا کرده است . بویژه برای کودکان که کمک های بسیاری میکند. هوش هیجانی به کودکان کمک میکند تا در موقعیت های تهدید کننده و خطرناک، عکس العمل مناسب تری برای نجات خود انجام دهند. هوش هیجانی نوعی از هوش است که مشتمل بر شناخت احساسات خویشتن و استفاده از آن برای اتخاذ تصمیم های مناسب در زندگی است . افراد دارای هوش هیجانی بالا در داشتن رضایت بیشتر از زندگی ، بهره مندی از محیط خانوادگی و شریک شدن در احساسات اطرافیان نسبت به دیگران متفاوتندو معمولا افرادی منظم ، خونگرم، موفق ، با انگیزه و خوش بین هستند.

Keywords:

هوش هیجانی , آموزش و پرورش , هوش