اقدام پژوهی : چگونه توانستم علائم ناشی از بیش فعالی در دانش آموزم را کنترل کنم ؟

هدف از انجام پژوهش حاضر، بهبود یا کنترل علائم ناشی از اختلال نقص توجه / بیش فعالی در دانش آموز مبتلا به این اختلال است . این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش کیفی از نوع اقدام پژوهی است . اختلال بیش فعالی به عنوان شایع ترین اختلال دوران کودکی مطرح است که نزدیک به پنج تا ده درصد کودکان سنین مدرسه به آن مبتلا هستند. شواهد حاکی از آن است که دو عامل اساسی نظیر عوامل محیطی و ژنتیکی در ایجاد این اختلال دخیل هستند. کودکان دچار اختلال بیش فعالی ، بچه هایی پرحرف، لجباز و خودسر بوده، با پدر و مادر همراه نشده و از آنها اطاعت نمی کنند، از دیگران توقع کمک دارند و نمی توانند به گونه ای مستقل به بازی و فعالیت بپردازند . بیش فعالی و نقص توجه ، اختلالی است که در آن پرتحرکی ، بی توجهی و رفتار ناگهانی ، بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد. اختلال بیش فعالی با مشکلات زیاد در زمینه های مختلف آموزشی از جمله عملکرد ضعیف تحصیلی ، تکرارپایه ، ترک مدرسه ، روابط خانوادگی و دوستانه ضعیف ، اضطراب، افسردگی ، پرخاشگری ، تخلف و قانون شکنی زیاد همراه است . روش های درمانی متفاوتی از جمله رفتاردرمانی ، بازی درمانی ، و ... برای معالجه این اختلال وجود دارد. برآوردن نیازهای تحصیلی یک دانش آموز مبتلا به بیش فعالی در یک محیط کلاسی معمولی برای هر معلمی چالش برانگیز است . این نکته حائز اهمیت است که با نقاط قوت دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی بازی کنیم . برای معلمان این به معنای این است که به جای اینکه بیش فعالی را منفی بدانند، به راههایی فکر کنند که استعدادهای دانش آموز را به نمایش بگذارند.در این اقدام پژوهی راهکارهای مورد نظر پس از مطالعه مقالات و مشورت با صاحب نظران مربوطه انتخاب، اجرا و ارزیابی شده اند. به طوری که طبق یافته ها، به کمک راهکارهای پیشنهادی علائم ناشی از اختلال در دانش آموز مورد نظر کاهش یافت و رفتارهای مثبت جایگزین رفتارهای منفی گردید.

Keywords:

اقدام پژوهی , بیش فعالی , نقص توجه