پیش بینی شایستگی درس ریاضی براساس توجه در کلاس، توانایی فضایی و اضطراب ریاضی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر میاندوآب

شناسایی پیش بینی کنندههای معنادار شناختی و غیرشناختی شایستگی ریاضی برای توسعه مداخلات هدفمند برای دانش آموزانی که با ریاضیات دست و پنجه نرم می کنند، حیاتی است . در اینجا حافظه کلامی کوتاه مدت، حافظه کاری ، کلامی و دیداری -فضایی ، توانایی های فضایی پیچیده، هوش و نگرش ریاضی و اضطراب ۳۱۷ دانش آموز مورد ارزیابی قرار گرفت و معلمان آنها از رفتار توجهی آنها در کلاسهای درس ریاضی پایه های اول، چهارم، پنجم و ششم گزارش دادند. مدلهای رگرسیون نشان داد که توانایی های فضایی پیچیده و توجه در کلاس، محتمل ترین پیش بینی کننده های ریاضیات کلاس درس مقطع ابتدایی هستند. این نتایج با مدلهای چند سطحی که بر همکنش های بین این عوامل و دستاوردهای قبلی را نشان می دهند تایید شد. بیشترین دستاوردها در میان دانش آموزان با شایستگی های ریاضی قوی در کلاس ششم و توجه متوسط یا بهتر در کلاس در کلاس پنجم و همچنین توانایی های فضایی بالاتر از حد متوسط بود. اضطراب ریاضی بالا با توجه کمتر همراه بود و از این طریق به طور غیرمستقیم بر دستاوردهای پیشرفت تاثیر می گذاشت . این نتایج پیامدهایی در مورد چگونگی بهینه سازی مداخلات برای دانش آموزانی که در معرض خطر مشکلات طولانی مدت ریاضی هستند، دارد.

Keywords:

شایستگی درس ریاضی , مقطع ابتدایی , اضطراب , توانایی فضایی .