بررسی اثر بخشی روش درمانی شناختی رفتاری((CBT بربهبود نقص توجه و بیش فعالی دانش آموزان ابتدایی

نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات روانشناختی در کودکان است که می تواند بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی آنها تاثیر منفی بگذارد. روش درمان شناختی رفتاری به عنوان یک روش درمانی غیردارویی ، بر تغییر الگوهای فکری و رفتاری نامناسب تمرکز دارد. این روش درمانی از طریق آموزش تکنیک های مدیریت استرس، اصلاح افکار منفی و توسعه مهارتهای حل مسئله به دانش آموزان کمک می کند تا بهتر بتوانند رفتارهای خود را کنترل کنند و تمرکز خود را بهبود بخشد. در این مطالعه ، یک گروه از دانش آموزان مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی به مدت ۱۲ هفته تحت جلسات هفتگی CBT قرار گرفتند. ابزارهای ارزیابی شامل پرسشنامه های استاندارد برای سنجش میزان نقص توجه و رفتارهای بیش فعالی پیش و پس از درمان استفاده شد .در این مطالعه جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دو مدرسه ابتدایی زنده یاد جلالی ، تبسم ۱ و تبسم ۲ و مدرسه امام جواد (ع) در سال۱۴۰۳ -۱۴۰۲ تشکیل دادند که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۵ دانش آموز پسر انتخاب شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد، روش رفتار درمانی شناختی (CBT) ، توانسته است مشکل نقص توجه و بیش فعالی را در دانش آموزان بهبود ببخشد این روش کاملا هدف محور است .

Keywords:

بیش فعالی , رفتار درمانی شناختی , نقص توجه .