واکاوی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر تصمیم گیری مجدد بر علائم افسرده خویی و هیجان طلبی دانش آموزان بدسرپرست مقیم مراکز شبه خانواده

هدف پژوهش حاضر واکاوی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر تصمیم گیری مجدد بر علائم افسرده خویی و هیجان طلبی دانش آموزان بدسرپرست مقیم مراکز شبه خانواده بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع پژوهش های و از لحاظ روش شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه مورد مطالعه این پژوهش را ۳۰ دانش آموز پسرمقطع متوسطه بد سرپرست که در مرکز شبه خانواده (بهزیستی) ساکن بودند، تشکیل می داد که به صورت در دسترس از میان کلیه دانش آموزان انتخاب شدند و سپس نیز به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره (گروه کنترل۱۵ نفر و گروه آزمایش ۱۵ نفر) گمارده شدند و قبل از اجرای آموزش مهارت های تصمیم گیری مجدد با استفاده از پرسشنامه های افسردگی و هیجان طلبی مورد ارزیابی قرار گرفتند و نیز بعد از اجرای روش درمانی مجددا با پرسشنامه های ذکر شده مورد ارزیابی قرار گرفتند.جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه افسردگی کودکان کواکس (۱۹۹۲) و پرسشنامه هیجان خواهی زاکرمن- فرم پنجم رضازاده (۱۳۶۹)، انجام گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها به دست آمده از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که حاکی از آن بود که تفاوت مشاهده شده بین میانگین نمرات افسرده خویی و هیجان طلبی در مرحله پس آزمون معنادار بوده است (۰/۰۵>P). بنابراین، آموزش مهارت های تصمیم گیری مجدد در مرحله پس آزمون گروه آزمایش تاثیر معناداری بر نمرات هر دو متغیر وابسته تحقیق داشته است.

Keywords:

تصمیم گیری مجدد , افسرده خویی , هیجان طلبی , بدسرپرست