بررسی تاثیر توانمندسازی مدیران بر اثربخشی معلمان دوره اول مقطع ابتدایی شهرستان سرخس با توجه به نقش میانجی فرهنگ سازمانی

امروزه نقش مدیران در سازمانها، اهمیت بالایی دارد و داشتن مدیر توانمند و اثربخش و شایسته یکی از دلایل موفقیت هر سازمان، به ویژه مدارس و سازمانهای آموزشی است . بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر توانمندسازی مدیران بر اثربخشی معلمان دوره اول مقطع ابتدایی شهرستان سرخس با توجه به نقش میانجی فرهنگ سازمانی می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش جزء مطالعات توصیفی - پیمایشی است . جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد توانمندسازی مدیران شورت و راینهارت(۲۰۱۴)، فرهنگ سازمانی دنیسون(۲۰۱۲) و اثربخشی معلمان پارسونز(۲۰۱۲) صورت گرفت که پایایی آنها به ترتیب ۷۸۱/۰، ۷۹۹/۰ و ۸۲۰/۰ و روایی آنها از نوع روایی محتوا می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه مدیران و معلمان مرد و زن دوره اول مقطع ابتدایی شهرستان سرخس به تعداد ۳۵ نفر و ۲۱۰ نفر است که با توجه به فرمول کوکران۳۲ نفر از مدیران و ۱۳۲ نفر از معلمان از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت تحلیل دادهها از نرم افزار PLS استفاده شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که در حضور فرهنگ سازمانی ، بنای استاندارد برای رابطه بین توانمندسازی مدیران بر اثربخشی معلمان از ۶۰۸/۰ به ۵۵۰/۰ کاهش یافته یعنی بیش از ۳۰ درصد بنای استاندارد کاهش یافته است ولی همچنان معنادار باقی مانده است . بنابراین ، نقش متغیر فرهنگ سازمانی ، میانجی گری جزئی است و فرضیه اصلی مورد تایید قرار می گیرد. با توجه به نتایج پژوهش ، به نظر می رسد که می توان نتیجه گرفت توانمندسازی مدیران شرط لازم برای اثربخشی مدارس است ، ولی شرط کافی نیست و اگر مدارس بخواهند اثربخش باشد، باید در کنار توانمندسازی مدیران، به تقویت فرهنگ سازمانی نیز توجه کنند.

Keywords:

توانمندسازی مدیران , اثربخشی معلمان , فرهنگ سازمانی .