ارائه یک مدل بهینه سازی چندهدفه تقریبی برای مسئله استقرار سرویس در محیط مه

امروزه پردازش مه به عنوان یک الگوی محاسباتی مجازی توزیع شده جدید ظهور کرده است ، که در آن خدمات ابری تا لبه ی شبکه گسترش می یابند و در نتیجه ظرفیت شبکه را افزایش داده و تاخیرها را کاهش می دهند. در پردازش مه ، اپلیکیشن های کاربردی از بلوکهای ساختاری به نام ریزسرویس ها تشکیل شدهاند که بر روی لبه های محاسباتی و دستگاههای ارتباطی نگاشت می شوند که به آنها گرههای مه گفته می شود. یکی از اجزای مهم در محاسبات مه ، الگوریتم های مکانیابی هستند که ریزسرویس ها را به گرههای مه اختصاص می دهند، زیرا عملکرد کلی سامانه را از نظر مصرف انرژی ، هزینه های ارتباطی ، متعادلسازی بار و موارد دیگر تعیین می کنند. استراتژی های قرار دادن ماشین های مجازی در محاسبات ابری فراوان است ، اماعموما متمرکز هستند و بنابراین برای سامانه های مه نامتمرکز مناسب نیستند. در این تحقیق ، یک استراتژی مکانیابی کاملا توزیع شده گسترش داده می شود که به طور مشترک مصرف انرژی گرههای مه و تاخیر ارتباطی اپلیکیشن ها را بهینه می کند. یک رویکرد تقریبی مارکوف برای طراحی یک استراتژی استقرار خدمات خودمختارکاملا توزیع شده بدون هماهنگی مرکزی یا اطلاعات وضعیت کلی سامانه ارائه می شود. در ارزیابی ها با استفاده از مثالهای عددی ، عملکرد الگوریتم مکان یابی ارائه شده با روش های متمرکز موجود مقایسه می شود.

Keywords:

پردازش مه , بهینه سازی چند هدفه , استقرار سرویس , ساختار شبکه مه , الگوریتم های تقریبی .