پژوهش حاضر با هدف «بررسی شیوه های
ارتقا معلمان با تکیه بر
سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» نگارش شده است. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری داده ها مبتنی بر شیوه کتابخانه ای و اسنادی می باشد. شیوه تحلیل و بررسی داده ها نیز مبتنی بر شیوه توصیفی و تحلیلی میباشد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که مطالعه راهکارهای سازمانی جهت ارتقای عملکرد
معلمان از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مسائلی مانند تحولات روزافزون علوم و فناوری جوامع پیشرفته و در حال توسعه، متکی بودن هزینه های آموزشی به دولت و افزایش سطح توقعات مردم برای مطالبه آن، کمبود منابع مالی برای ساخت، تجهیز و اداره مدارس و پیچیدگی روشهای جلب مشارکت مردم در امور تعلیم و تربیت را میتوان جزو مشکلات برون سازمانی بشمار آورد. و مسائلی از جمله روشهای فعلی گزینش، جذب، تربیت و نگهداشتن نیروی انسانی شاغل در آموزش و پرورش، ناکارآمدی نظام انتخاب مدیران ، عدم پویایی در مدیریت آموزشگاه ها ، ناکارآمدی نظام کنترل، نظارت و ارزشیابی علمی از برنامه ها، طرح ها، روشها و عملکردها کم اثربخش بودن برنامه های درسی موجود، به علت مبتنی نبودن بر نتایج تحقیقات علمی و عدم انطباق با دانش و فناوری روز. پایین بودن سواد علمی
معلمان و عدم انگیزه و علاقه آنها برای تدریس فعال در کلاس های درس، نبودن عشق به آموختن، محبت و روابط انسانی و صمیمی بین کادر مدیریت مدارس،
معلمان و دانش آموزان نیز از مهمترین مشکلات درونی آموزش وپروش می باشد. نتایج پژوهش حاضر میتواند نقشه راهی در پیشروی صاحبنظران حوزه آموزش وپرورش، دانشگاه فرهنگیان و کارشناسان ادارات محل خدمت
معلمان واقع شود.