اثرعصاره گیاه بادرنجبویه بر رفتارهای اضطرابی و آستانه تحمل درد در موش های صحرایی مدل اوتیسمی

زمینه و هدف: اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک وضعیت عصبی-روانی می باشد که شیوع ناهنجاری هایمرتبط با ادراک حسی و فرآیندهای شناختی در آن در حال افزایش می باشد. امروزه استفاده از گیاهان برایدرمان بیماری ها، به عنوان یک روش درمانی مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این گیاهان بادرنجبویه(Melissa officinalis) می باشد که اثرات ضد اضطرابی آن از طریق مهار فعالیت آنزیم کولین استراز، تحریک استیل کولین و گیرنده گابا و اثرات ضد دردی آن از طریق سیستم کولینرژیک و مسیر اکسید نیتریک اعمال می شود.روش بررسی: موشهای صحرایی نر و ماده ویستار برای جفت گیری در قفسه ای جداگانه قرار گرفتند. روز۱۲.۵ بارداری، موش های ماده به چهار گروه تقسیم می شوند: ۱- گروه کنترل، ۲- گروه اوتیسم، ۳- گروهاوتیسم + بادرنجبویه با دوز ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم، ۴- گروه اوتیسم. + بادرنجبویه با دوز ۲۰۰ کیلی گرمبر کیلوگرم . پس از اتمام درمان، گروه های مختلف برای ارزیابی انعطاف ناپذیری شناختی ،آستانه تحمل دردو رفتارهای اضطرابی مورد بررسی قرار گرفتند.یافتهها: تجویز عصاره بادرنجبویه در گروه های اوتیسمی باعث کاهش معناداری در آستانه تحملدرد (p<۰.۰۰۱) و فعالیت های حرکتی در آزمون ماز بعلاوه مرتفع (p<۰.۰۰۱) می شود علاوه بر آن کاهشمعناداری درانعطاف ناپذیری شناختی در آزمون تی میز (p=۰.۰۱) از خود نشان داد.نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که عصاره گیاه بادرنجبویه منجر به کاهش آستانه درد، اضطراب و انعطافناپذیری های شناختی در موشهای مدل اوتیسمی میشود. با افزایش دوز این گیاه احتمالا این تاثیر افزایش می یابد.

اثرعصاره گیاه بادرنجبویه بر رفتارهای اضطرابی و آستانه تحمل درد در موش های صحرایی مدل اوتیسمی Keywords:

عصاره بادرنجبویه , تحمل درد , اضطراب , اوتیسم , انعطاف ناپذیری شناختی