بررسی میزان مهارتهای پیش از ازدواج و راههای افزایش آن در بین دختران شاهد ایثارگر استان مازندران

تاریخ حاضر، با هدف توصیف میزان مهارتهای پیش از ازدواج در بین دختران شاهد ایثارگر استان مازندران و نیز شناسایی میزان تاثیرپذیریمهارتهای دختران از مهارتهای والدینشان در خانواده انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دختران مجرد ۱۵ سال به بالای ساکن در استانمازندران بوده است که پدرانشان به شهادت رسیده و یا آزاده و یا جانباز بودهاند. تعداد ۳۶۶ نفر از آنان با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران و شیوهنمونه گیری دو مرحله ای تصادفی متناسب، انتخاب شدند. تحلیل رگرسیونی داده ها نشان داد که متغیرهای مستقل وارد شده در معادله رگریسیونی توانستند ۴۵ درصد از واریانس میزان مهارتهای پیش از ازدواج به عنوان متغیر مستقل را تبیین نمایند. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، میتوان گفت که میزانمهارتهای پیش از ازدواج در بین دختران در بین آن دسته از دختران بالاتر بوده است که آموزشهای مستقیم بیشتری از مادران و پدرانشان در زمینهمهارتهای ازدواج و زندگی زناشویی دریافت میکنند، دخترانی که سن کمتری داشته، رفتارهای منفی کمتری از سوی پدرانشان در منزل مشاهده می نمایند،و پدرانشان از درآمد ماهیانه بالاتری برخوردار هستند. نتایج به دست آمده در زمینه پایین بودن نسبی میزان مهارتهای پیش از ازدواج و تمایل دختران جواندر دوره های آموزشی، بر لزوم برگزاری دوره ها و کلاس های آموزش مهارتهای پیش از ازدواج برای دختران به صورت نظام مند و متوالی دلالت می نمایند.

Keywords:

مهارت های پیش از ازدواج , دختران شاهد