اثربخشی طرحواره درمانی بر رضایت زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر رضایت زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی بود.روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماریپژوهش حاضر شامل زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال ۱۴۰۲بود. روش نمونه گیری بصورت در دسترس بود و با استفاده از این روش از بین جامعه آماری تعدا د ۳۲ نفر به عنوا ننمونه آماری انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۶ نفر) و کنترل (۱۶ نفر) گمارده شد. سپس گروهآزمایش ده جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش طرحواره درمانی دریافت کردند و گروه کنترل برنامه عادی روزانه خود راگذراند. داده ها با استفاده از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده ازآزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد طرحواره درمانی موجب افزایش رضایتمندی زناشویی درگروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که طرحواره درمانی بر رضایتزناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر دارد .

Keywords:

طرحواره درمانی , رضایت زناشویی , زوجین , تعارضات زناشویی