بررسی مبانی فقهی و حقوقی در زمینه صیانت از زنان در جایگاه های اجتماعی

خانواده در تحقق اهداف فردی و اجتماعی دارای نقش مهمی است . زن به عنوان عنصر تربیتی در خانواده از حقوق خاصی برخوردار است در حقیقت نیل به این حقوق زمینه ساز رشد شخصیت اجتماعی زن برای تشکیل خانوادهای سالم در جامعه می باشد. در نظام حقوقی اسلام جایگاه زن و نقش سازنده وی دربعد فردی و اجتماعی موردتوجه قرار دارد.از جمله مباحث مطرح در برخی جوامع مسلمان جواز حضور زنان و ایفای نقش اجتماعی ایشان در جامعه می باشد. بااین وجود با عنایت به این که مشارکت اجتماعی زنان ممکن است همراه با معاشرت با مردان باشد آیا فقه اسلامی که از قرآن کریم و روایات وارده از اهل بیت (ع) برگرفته است ، این گونه ارتباطها را می پسندد یا خیر؟ آیا معاشرت زنان با مردان در فقه اسلامی دارای حدود شرعی بوده و یا اینکه مطلق است ؟ و اگر محدود است چه حدودی برای آن مطرح شده است ؟ این نوشتار در پاسخ به پرسش های مذکور، اثبات می نماید حضور اجتماعی زنان با رعایت ضوابط و مقررات شرعی امری مقبول و مورد پذیرش می باشد. قرارگرفتن زنان در مناصب و جایگاههای اجتماعی باهدف انجام وظایف محوله و بر پایه اصول و موازین شرعی نه تنها فاقد اشکال بوده؛ بلکه بعضا در جوامع امروزی یک نیاز و ضرورت اجتماعی به شمار می رود.

Keywords:

صیانت زنان , معاشرت شرعی , مبانی فقه و حقوق , جایگاه اجتماعی