اثربخشی کلاس معکوس بر انعطاف پذیری شناختی و مهارت صحبت کردن زبان آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کلاس معکوس بر انعطاف پذیری شناختی و مهارت صحبت کردن زبان آموزان بوده است.روش پژوهش، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه هفتم و هشتم مراجعه کننده به زبانکده های شهر یاسوج در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند. با روش نمونه گیری در دسترس ۴۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل قرار گرفتند (در هرگروه ۱۰ نفر). هر گروه آزمایش ۱۰ جلسه آموزش مهارت صحبت کردن با روش کلاس معکوس دریافت کردند و هر گروهکنترل نیز ۱۰ جلسه آموزش مهارت صحبت کردن به شیوه سنتی را گذراندند. برای گردآوری داده ها از آزمون محقق ساختهصحبت کردن به زبان انگلیسی با پایایی ۰/۸۳ برای هر گروه استفاده شد. داده های پژوهش با روش کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که کلاس معکوس باعث افزایش معنادار نمرات مهارت صحبت کردن به زبان انگلیسی وانعطاف پذیری شناختی درگروهای آزمایش نسبت به گروهای کنترلشده است. با توجه به نتایج پژوهش، میتوان از کلاسمعکوس برای بهبود عملکرد انعطاف پذیری شناختی و مهارت صحبت کردن در زبان آموزان استفاده کرد.

Keywords:

کلاس معکوس , مهارت صحبت کردن , انعطاف پذیری شناختی , زبان آموزان