بازآفرینی فضای شهری با رویکرد هویت ایرانی

بافت های قدیمی و تاربخی شهرها آثار و مجموعه های تاربخی بسیاری را در بردارند که ظرفیت های توسعه ای شهر را افزایش می دهند. این بافت ها بیانگر فرهنگ و هویت شهرها بوده و قابلیت فراوانی در جهت توسعه اقتصادی و اجتماعی دارند. با این حال بسیاری از طرح های بازآفرینی شهری نگاه صرف کالبدی داشته اند که توجه کافی به هویت ایرانی مبذول نداشته اند. هدف از این پژوهش ارزیابی بازآفرینی فضای شهری با رویکرد هویت ایرانی بود. در این راستا در این پژوهش ابتدا با استفاده از رویکرد فراتحلیل ۳۴ شاخص ار گذار شناسایی شد. سیس معیارهای شناسایی در قالب ۵ بعد طبقه بندی شده و با طراحی پرسش نامه محقق ساخت و توزیع آن بین ۳۸۴ شهروند شیرازی اطلاعات لازم جمع آوری شد. در این پژوهش جهت تحلیل داده ها از جداول فراوانی، نمودارهاء, شاخص های مرکزی و پراکندگی، ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل همبستگی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد در سطح اطمینان ‎۹۵ درصد بعد اجتماعی-فرهنگی بیشترین تاثیر را بر ارتقای بازآفرینی شهری با رویکرد هویت ایرانی در شهر شیراز دارد و پس از آن ابعاد اقتصادی, کالبدی، مدیریتی- نهادی و زیست محیطی قرار دارند.

Keywords:

بازآفرینی , فضای شهری , شهر شیراز , تحلیل همبستگی