قراردادهای الحاقی در حقوق ایران و ایالات متحده ی آمریکا

در پژوهش حاضر، عقود الحاقی در دو کشور ایران و آمریکا به عنوان مصداقی از نظام های حقوقی نوشته وکامن لو مورد مقایسه یتطبیقی قرارگرفت و ویژگیهای شروط قراردادی غیرمنصفانه، شامل آثار، ضمانت اجرا، اثرات شروط قراردادی غیرمنصفانه در دو نظامحقوقی ایران و آمریکا تبیین گردید. همچنین ضمن مقایسهی شروط سلب و محدودکننده ی مسئولیت با نهادها و مفاهیم مشابه،میزان اعتبار آنها، قلمرو و آثار شروط عدم مسئولیت به همراه شرایط نفوذ در آثار آنها مورد بررسی قرارگرفت و در نهایت طرق مقابلهبا شروط غیرمنصفانه در قراردادهای الحاقی شامل قواعد قابل اعمال و نفوذ و انواع روشهای دادگاه های هر دو کشور در تعدیل یااحیانا ابطال شروط غیرمنصفانه در اینگونه قراردادها بررسی شد. بدین نحو که این امر در حقوق کامن لو و آمریکا بیشتر متکی بهرویه ی قضایی، دادگاه های انصاف، نظریه ی غیرمنصفانه و گزاف بودن شروط قراردادی و به ویژه قانون متحدالشکل تجاری آمریکا بودهو در طی بررسی پرونده ها، ضمن در نظر گرفتن ۱- جزئی از قرارداد و قلمرو تراضی طرفین بودن و ۲- از لحاظ معیارهای نوعی وشخصی، غیرمنصفانه و گزاف بودن، رای صادر می کنند ولی برعکس در حقوق ایران، نظریهی غیرمنصفانه و گزاف بودن شروطقراردادی به صراحت مورد قبول واقع نشده است و در مقابله با شروط غیرمنصفانه، بیشتر با توجه به قوانین متفرقه ی موضوعه مانندمادهی ۹۷۵ قانون مدنی، ماده ی ۶ آیین دادرسی مدنی، قواعدی مانند قاعده ی لاضرر، اوضاع و احوال حاکم به ویژه نظریهی شروطضمنی، مبادرت به صدور رای می نمایند.

Keywords:

قراردادهای الحاقی , حقوق ایران , ایالات متحده ی آمریکا