بررسی رابطه سلامت روانی ودانش فراشناخت اخلاقی (فرااخلاقی )با استدلال اخلاقی و رفتار اخلاقی دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان سلامت روانی و دانش فراشناخت اخلاقی (فرااخلاق) با استدلال اخلاقی و رفتار اخلاقی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان دبیرستان شهر یاسوج بودند. برای انجام این پژوهش ۲۰۰ دانش آموز به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه های سلامت روانی (گلدبرگ و هیلیر، ۱۹۷۹)، دانش فراشناخت اخلاقی ( سوانسون و هیل ، ۱۹۹۳)، استدلال اخلاقی (رست و همکاران، ۱۹۷۲) و رفتار اخلاقی (سوانسون و هیل ، ۱۹۹۳) را تکمیل کردند. دادهها به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۹ تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که میان سلامت روانی با استدلال اخلاقی و رفتار اخلاقی رابطه معنی داری نداشت . همچنین میان دانش فراشناخت اخلاقی با استدلال اخلاقی رابطه معنی داری نداشت ، اما با رفتار اخلاقی رابطه مثبت و معنی داری داشت (۰۰۰۵P≤۰ .(/ از میان متغیرهای سلامت روان و فرااخلاق فقط فرااخلاق توانست حدود ۷ درصد از تغییرات رفتار اخلاقی را پیش بینی کند. بنابراین برای افزایش رفتار اخلاقی باید به آموزش فرااخلاق در دانش آموزان اقدام کرد.

Keywords:

سلامت روانی , دانش فراشناخت اخلاقی , استدلال اخلاقی , رفتار اخلاقی , دانش آموزان