سبک شناسی فعل، در رساله «عشق و محبت بیدوازی»، بر اساس رویکرد نقش گرا

تحلیل سبکی فرانقش ها، مهمترین ابزار در جهت کشف ساز وکارها و اجزای تشکیل دهنده ساختمان یک متن، روابط موجود میانبندها و شیوه تبادل معنا در هر متنی است. هلیدی در دستور نقش گرای نظام مند، ۳ فرانقش اندیشگانی، بین افردی و متنی را برای بررسیمتون مختلف درنظر گرفته است که به وسیله آن میتوان به بررسی شاخصهای سبکی متون مختلف، از جمله رساله عشق و محبترشیدالدین محمد بیدوازی، شاعر قرن ۹ ه . ق. پرداخت. از این رو در تحقیق حاضر درصد هستیم تا با روش توصیفی- تحلیلی، ازمیان فرانقش های سبکی هلیدی، به بررسی مسئله فرانقش های اندیشگانی بپردازیم. نتایج تحقیق بیانگر آن است که از میان ۶ فعلاندیشگانی، فعل های رابطه ای، بیشترین بسامد و فعل های کلامی، کمترین بسامد را در این رساله داشته اند. بسامد فراوان فعل هایرابطه ای، مبین آن است که بیدوازی، از ابزارهای توصیف در جهت گسترش آموزه های عرفانی و تعلیمی در رساله عشق و محبتاستفاده فراوان کرده است که این عامل، منجر به تشخص سبکی او، از دیگر هم عصرانش شده است.

Keywords:

هلیدی , دستور نقش گرا , رساله عشق و محبت , فرانقش اندیشگانی , فعل های رابطه ای