بازخوانی شعر نصرت رحمانی بر اساس سبک گوتیک

بازخوانی شعر نصرت رحمانی بر اساس سبک گوتیک چکیدهگوتیسم و گوتیک، افزون بر هنر به عنوان سبک و شیوه­ای در ادبیات شناخته و پذیرفته شده است. مولفه­های این سبک عموما در آثار داستانی نمود داشته؛ ولی تجلیات آن را در شعر برخی شاعران امروز ازجمله نصرت رحمانی می­توان یافت. در نوشتار پیش رو به روش توصیفی – تحلیلی کوشش شده تا ابعاد و کیفیت بهره­مندی ناخودآگاهانه و گاه تعمدی رحمانی از مولفه­های گوتیسم بررسی و تحلیل شود. در این راستا اشعاری که بر اساس گوتیسم قابل ارزیابی و تحلیل بوده یا اشعاری که تکوین هنجار و محتوای آن­ها مبتنی بر شاخصه­هایی است که با مولفه­های گوتیک نسبت و قرابت دارند، انتخاب و ازمنظر گوتیسم بررسی و تحلیل شده است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد رحمانی روایاتی همراه با رویداد، توصیف، فضاسازی و مضمون­آفرینی نامتعارف و شگفت­آور در شعر خود آورده که می­شود آن­ها را روایاتی با ماهیت گوتیک ارزیابی کرد. این روایت­ها که روندی ماجراجویانه و کابوس­گونه دارند و بی­فرجامی عشق­های جنون­آمیز و تراژیک را گزارش می­کنند، همچنین رویدادهایی شگفت­آور، شوم و عموما مربوط به مرگ، گور، کفن و ازاین دست موارد را دربردارند، با عناوین روایت­های «گوتیک و سوررئال»، «توصیف گوتیک»، «فضاسازی گوتیک»، «گوتیک و مکان» و «گوتیک و اشیا» طبقه­بندی شده است. در این روایات، تصاویر، تعبیرات و توصیفاتی به کاررفته که دارای وجه وهمی و مالیخولیایی هستند، بدین واسطه می­توانند فضاهایی عجیب، تاریک و ترسناک را فراروی نگاه و نظر خواننده قرار دهند و موجب هراس و آزار او شوند. این مختصات میان روایات رحمانی و آثار گوتیک، گونه­ای نزدیکی و همسانی رقم زده و رحمانی را به عنوان یکی از شاعرانی مطرح می کند که به مولفه­های گوتیسم گرایش یافته است.  

بازخوانی شعر نصرت رحمانی بر اساس سبک گوتیک Keywords:

توصیف , روایت , فضاسازی , گوتیسم , نصرت رحمانی