بررسی و تحلیل وجوه اشتراک و افتراق در تصویرسازی های نمادین اشعار فروغ فرخزاد و هوشنگ ابتهاج

این جستار کوشیده است وجوه اشتراک و افتراق در تصویرسازی های اشعار فروغ فرخزاد و هوشنگ ابتهاج، با استفاده ازواژه های نمادین را به روش توصیفی- تحلیلی، بررسی کند. این شاعران در برههای از زندگی ادبی خود، واژگانی نظیر شب گور (نماد تنهایی)، سپیده دم (نماد رهایی از غم) و امثالهم را برای بیان درونمایه های شخصی به کاربرده اند و با تغییردیدگاه در زندگی شخصی و هنری، واژگانی نظیر خیابان وحشت زده (نماد ظلم)، سحرگاه خونین (نماد اعدام دادخواهان) وامثالهم را برای اعتراض نسب به سیاست های پهلوی استفاده کرده اند. تفاوت های این دو شاعر در بیان چگونگی بعضی ازدرونمایه ها شعری است. دیگر واژه های نمادین به همین روال در زمینه های مختلف به کار می روند.

Keywords:

صورخیال , واژه های نمادین , فروغ فرخزاد , هوشنگ ابتهاج