بررسی تطبیقی نمود واژه ی سرو در غزلیات حافظ و شهریار

از دیربازه طبیعت و جلوه های آن در ادبیات و فرهنگ ایران نمود داشته است و هنرمندان به سبک هایمختلف، از مظاهر طبیعت در آثار خود بهره گرفته اند. حافظ و شهریار دو تن از شاعران برجسته ایرانیمی باشند و هر یک از آن ها، رساننده ی وقایع و تحولات عصر خویش اند؛ به همین جهت این مقاله در صدداست تا با روش توصیفی_تحلیلی به بررسی نمود واژه ی «سرو» در غزلیات این دو شاعر بپردازد و ضمنانجام مقایسه، میزان به کارگیری این واژه را از عصر حافظ تا قرن معاصر (شهریار) مورد بررسی قرار دهد وبه تفاوت ها و شباهت های میان این دو دست یابد که بر اساس بررسی های انجام شده، استعمال واژه ی سرودر معنای استعاره از معشوق بیشترین و مفهوم آزادگی, کمترین کاربرد را در غزلیات هر دو شاعر داشته است.از حیث استعمال سرو در معنای حقیقی» مانند کردن قد به سرو یا برتر پنداشتن قامت معشوق از قد سرو نیزتفاوت هایی میان حافظ و شهریار مشاهده شد که نشان میداد این دو شاعر در بهره گیری از واژه ی سروتطابق کاملی با یکدیگر ندارند.

Keywords:

سرو , غزلیات , حافظ , شهریار