بررسی ترجمه های گزیده اشعار ای. ای. کامینز بر اساس نظریه برجسته سازی هشتگانه جفری لیچ

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 34

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ADCONF05_213

تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1403

Abstract:

جفری لیچ (۱۹۳۶-۲۰۱۴) زبان شناس مطرح انگلیسی، سعی دارد راز زیبایی کلام شاعران و نویسندگان را نشاندهد. از نظر وی ابزار بیگانه سازی در خدمت شعر آفرینی است. وی معتقد است آنچه کلام را تبدیل به شعری زیبامی کند، ناهنجاری های زبانی ادبی است که زیبایی هنری می آفریند. لیچ (۱۹۶۹) با توجه به نظریه برجسته سازیهشت نوع آشنایی زدایی را ارائه داده است. گفتنی است که کامینز ازجمله شاعرانی است که سبک شعری خاصیدارد و آشنایی زدایی و ناهنجاری هایی را آگاهانه به شعر خود می افزاید و برای اضافه کردن چاشنی در اشعارشو کاربرد این شیوه از همه ی امکانات زبانی و هنری خود استفاده می کند. از آنجا که تا بحال به ناهنجاری هایزبانی در ترجمه های شعر انگلیسی به فارسی کمتر توجه شده، تلاش این مقاله در این است که با تجزیه و تحلیلناهنجاری های زبانی ترجمه شعر کامینز به فارسی و معادل های فارسی آنها توسط سینا کمال آبادی و سمیرانکوئیان از کتاب (خسته ای (فکر می کنم)) وسیروس شمیسا و اردوان داوران ومهنوش مهدوی به بررسی اینموضوع بپردازد.البته قبلا تحقیقات زیادی درحوزه هنجارگریزی های اشعار کامینز توسط منتقدان انجام گرفته و دراین باره مقالاتی ارائه داده اند که در پیشینه تحقیق به برخی موارد اشاره می شود. تفاوت مقاله حاضر در این استکه تلاش شده ابتدا اشعار کامینز تحلیل و نحوه ترجمه و انتقال اشکال انحراف زبانی موجود بررسی شود. پس ازبررسی گزیده ای از ترجمه های اشعار کامینز توسط مترجمین نامبرده، تنها ناهنجاری فرمی از انتقال بالاییبرخوردار بوده و بقیه موارد انحرافات معنایی، واژگانی ، نحوی به متن مقصد درست منتقل نشده اند. در نتیجه میزانقابل توجهی از ترجمه های مربوط به ویژگی های سبکی اشعار کامینز ترجمه صحیحی محسوب نمی گردند.

Keywords:

ای-ای- کامینز , هنجارگریزی , برجسته سازی , انتقال مفهوم در ترجمه

Authors

مهنوش مهدوی

فارغ التحصیل دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان

زهره تائبی

استادیار دانشگاه فردوسی مشهد