نحوه ی رویارویی با متن های ادبیات نمایشی به مثابه ادبیات در عملکرد بازیگران تئاتر

در ساختار تولید تاتر در ایران در حال حاضر دو جهت گیری کلی را می توان مشاهده نمود و عمده کارهای نمایشی بطورنسبی در زمره یکی از این دو گروه فرارمی گیرند. در تاتر متن گرا یا متعهد به متن, نمایشنامه به عنوان سرلوحه و خط سیراصلی کار تولید فرض می شود. چه زمانی که گروهها کاملا متعهد به متن باشند. یا تغییراتی در آن ایجادکنند و یا زمانی کهسعی در ارائه نمایشی کنند که عامدانه متناقض فرمها و فضای مورد انتظاراست. ولی کلام اولیه عموما همچنان درآناستفاده شده است در حالات ذکرشده از تاتر متن گرا یادمی کنیم. چرا که در آن بخش عقلانی ذهن بازیگر به هر ترتیبمتوجه دستگاه زبانی متن می باشد و کلیت کار هنر در زیرمجموعه آن بخش عقلانی و دستگاه زبانی تعریف می شود در اینمقاله نحوه ی رویارویی با متن های ادبیات نمایشی در عملکرد بازیگر می پردازیم.

Keywords:

ادبیات نمایشی , تئاتر , ایران , نمایشنامه