روش های تحکیم باور به معاد در سیره و سخن امام رضا(ع)

اعتقاد به معاد و بازگشت به جهان دیگر از باورهای مسلم پیروان ادیان الهی است و در ادیان غیر الهی نیز نمونه هایی از باور به زندگی پس از مرگ مشاهده می شود. پژوهش حاضر سیره و سخنان امام رضا(ع) را با رویکردی نو؛ یعنی توجه به باورهای پایه ای در حیطه معاد موردبررسی قرار داده است تا به این پرسش پاسخ دهد که آیا روش های امام رضا(ع)در مناسبات با مخاطبان مهندسی شده و نظام مند بوده است یا بر اساس اقتضائات و شرایط عمل کرده اند؟ و آیا روش ایشان قابلیت تعمیم در عصر حاضر را دارد؟ سیره و سخنان عالم آل محمد(ص) در اصلاح و تحکیم باور به معاد به روش تحلیلی بررسی و حاصل پژوهش این است که روش های موعظه، تذکر و نصیحت به اصحاب و دیگر مراجعه کنندگان برای آمادگی معاد و بشارت به نعمت های بهشتی و انذار از عذاب آخرت به هدف آگاهی بخشی در سخنان حضرت همواره ثابت است. ترکیب و به کارگیری هم زمان از چندین روش فطری- شهودی، عقلی- استدلالی، حسی- تجربی و قرآنی- روایی، استفاده از باور(میل به نجات) و ابزار مشترک(فطرت و عقل) و استناد به کتب مقدس در انتقال معارف به مخاطبان در گفتگوها و مناظرات از نوآوری های روشی حضرت است و می توان ادعا کرد، روش های حضرت قابلیت تعمیم پذیری در قرن حاضر را دارد.

Keywords:

امام رضا (ع) , معاد باوری , روش عقلانی , روش نقلی , تحکیم