بررسی و نقد نظریه کریستوف لوکسنبرگ درباره «حور عین» درقرآن کریم از نگاهی نو

مقاله پیشرو به بازخوانی انتقادی بخشی از کتاب «قرائت سریانی-آرامی قرآن» اثر خاورشناس آلمانی، کریستوف لوکسنبرگ، با دلایلی تازه می پردازد. او در فصل پانزدهم از کتاب نام برده، قرائتی نوپدید از «حور عین» و دیگر تعابیر قرآنی که اشاره به «همسران بهشتی» در سنت تفسیری اسلامی دارد، ارائه می نماید. وی با ادعای کاربست روش زبان شناختی، این تعابیر را بیانگر «انگورهای سپید» می داند که از زبان سریانی به عربی واردشده است. باوجوداین، بررسی سیاق قرآنی نشان از ناسازگاری فرضیات او با دیگر آیات دارد. همچنین، واژگان موردادعا، در اشعار شعرای جاهلی سابقه دار بوده و به همین معانی امروزی، در صدر اسلام به کار می رفته است. افزون بر این، روایات فراوان حاکی از تلقی مشابهی میان مسلمانان نخستین و عالمان سده های پسین از مفهوم مذکور است که لوکسنبرگ آن را انکار می کند. ضمن آنکه انتقادات دیگر خاورشناسان به کتاب لوکسنبرگ، موید محکمی بر بی ارزشی دعاوی او نزد پژوهشگران غیرمسلمان است.

بررسی و نقد نظریه کریستوف لوکسنبرگ درباره «حور عین» درقرآن کریم از نگاهی نو Keywords:

کریستوف لوکسنبرگ , قرائت سریانی- آرامی قرآن , حور عین , خوانش زبان شناختی , مطالعات قرآنی خاورشناسان