تبیین مدل مطلوب سیاستگذاری جمهوری اسلامی ایران در حوزه استعدادهای برتر و نخبگان

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تبیین مدل مطلوب سیاستگذاری جمهوری اسلامی ایران در حوزه استعدادهای برتر و نخبگان بوده است. روش: این پژوهش از لحاظ جهتگیری در پی مفهوم پردازی و با رویکرد کیف و کدگذاری نظری بر گرفته از تحلیل تم انجام شده است.جامعه پژوهش شامل ۳۰ مقاله و پایان نامه بوده که از مجموع ۱۲۴ مقاله جستجو شده در پایگاههای اطلاعات علمی معتبر داخل با استفاده از رویکرد هدفمند در بازه زمانی ۱۳۷۸ تا ۱۴۰۱ انتخاب شدند. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، الگوی غالب و حاکم بر فضای سیاستگذاری نخبگان در کشور بوده و بر نهادهای حکومت معین مانند رهبری، مجلس، ریاست جمهوری، دادگاهها، »الگوی نهادی« الگوی عقمن بورای سیاست گذاری مطلوب ، و ... متمرکز است. بر اساس یافته های حاصل از تحقیق نخبگان و استعدادهای برتر پیشنهاد شده است. الگوی پیشنهادی تحقیق تلفیق از الگوی نهادی و عقلایی است که به نظر میرسد بتواند در مقابل نارسایی ها و محدودیتهای کاربست مجزای الگوها پاسخگو و راهگشا باشد. نتیجه گیری: استفاده از الگوی سیاستگذاری بر مبنای عقلانی در کنار الگوی نهادی میتواند چالشها و مشکلات گذشته را تا حدود زیادی بر طرف نماید، ثانیا با بهره گیری از نتایج مطا لعات مربوط به پژوهش، در جهت رشد و پیشرفت هر چه بیشتر این زمینه مثمر ثمر واقع گردد.

تبیین مدل مطلوب سیاستگذاری جمهوری اسلامی ایران در حوزه استعدادهای برتر و نخبگان Keywords:

سیاستگذاری , بنیاد مل نخبگان , نخبگان , استعداد برتر , مدل نهادی , مدل عقلانی