بررسی خلاقیت در آموزش نشانه شناسی برپایه طبیعت دانشجویان کارشناسی معماری

فرایند طراحی درواقع مجموعه مراحلی است که یک طراح به صورت خودآگاه و ناخودآگاه برای دست یافتن به راه حل مسئله طراحی طی می کند. در حقیقت آنچه مهم تر از خود طراحی است فرآیند انجام طراحی است. طبیعت سرشار از جلوه نشانه شناختی است که قابلیت کاربرد در آموزش را داردو هرکدام از این نشانه ها علاوه بر جلوه های بصری که دارند دارای یک معنا در خود می باشند که می تواند در ایجاد طرح واره ذهنی در افراد نقش تعیین کننده ای داشته باشد. این پژوهش با طرح شبه آزمایشی بدنبال بررسی میزان اثر گذاری مولفه های خلاقیت تورنس پس از آموزش بر پایه نشانه شناسی است. روش تحقیق علی- مقایسه ای با رویکرد کمی و راهبرد قیاس است. جامعه آمارای دانشجویان سال چهارم دانشگاه آزاد شهر سمنان است که در دو گروه شاهد(۲۴نفر) و آزمون(۲۲ نفر) قرار می گیرند نتایج تحلیلی بر پایه آماره های استنباطی و توصیفی خواهد بود. برای سهولت در این تحقیق و ارائه خروجیهای عددی و گرافیکی از نرم افزار JMPSAS۱۷ بهره گرفته می شود. نتایج نشان می دهد که بر اساس نتایج به دست آمده از مدل رگرسیونی مشخص می شود که میانگین سهم عاملی در گروه شاهد (۶۷۷/۰) و در گروه آزمون(۷۶۳/۰) است که به میزان ۶% افزایش خلاقیت صورت یافته است در گروه شاهد بیشترین ضریب تعیین مربوط به اصالت با مقدار(۷۴۶/۰) و کمترین مربوط به متغیر سیالی با مقدار(۵۴۸/۰) است در گروه آزمون کمترین متغیر سیالی با مقدار(۵۸۹/۰) و بیشترین مربوط به متغیر انعطاف پذیری با مقدار(۰۰۰/۱) است.

Keywords:

خلاقیت , آموزش معماری , نشانه شناسی , کارشناسی معماری