تجارب زیسته مادران از چالش های تربیتی تک فرزندی در دوان کودکی

در بین زوجین گرایش به تک فرزندی به مرور زمان افزایش یافته است لذاهدف از این پژوهش، بررسی تجارب زیسته مادران از چالش های تربیتی تک فرزندی در دوان کودکی اول است. روش تحقیق در این مطالعه به صورت کیفی می باشد و به روش نظریه داده بنیاد با رویکرد گلیزری انجام شد. جامعه مورد مطالعه تحقیق شامل مادران دارای تنها یک کودک ( ۳ تا ۶) سال بودکه در سال ۱۴۰۱ از طریق نمونه گیری هدفمند و به روش در دسترس از بین مراجعان واجد شرایط انتخاب شدند. فرایند نمونه گیری تا حصول اشباع نظری ادامه یافت و در نهایت در مصاحبه ۱۴ به اشباع رسیدند. نتایج حاصل از تحلیل کدگذاری مصاحبه ها به شناسایی ۲۹ کدباز، ۷ کدمحوری و ۲ کدنظری منجر گردید. با توجه به نتایج به دست آمده کد های نظری شناسایی شده در این خصوص شامل این دو گزاره است: "نقش تک فرزندی در شکل گیری چالش های تربیتی دوران کودکی تاثیر گذارو متاثردر بروز ضعف های تربیتی" و "نقش تک فرزندی درشکل گیری ضعف های تربیتی والدین تک فرزند در دوران کودکی، تاثیر گذارو متاثرازچالش های تربیتی" است. "چالش های تربیتی شامل چالش های تربیت اخلاقی، اجتماعی، عاطفی، شناختی و رشدی" است. هم چنین "ضعف های تربیتی شامل سبک های فرزندپروری ناکارآمدو فضای ارتباطی ناکارامد"می باشد. که پژوهش حاضر نشان می دهد که این دو مقوله تاثیرگذار و متاثر بر یکدیگر هستند.با استفاده از این یافته ها می توان جلسات آموزشی خانواده جهت شناخت آسیب ها و چالش های تک فرزندی در دوران کودکی اول و ارایه راه کارهایی از تجربه زیسته مادران برای والدین برگزار نمود.