ارائه الگوی صلاحیت حرفه ای مدیران میانی حوزه ستادی آموزش و پرورش و تاثیر آن بر بهبود کیفیت اقتصاد و مدیریت شهری

پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد پژوهش کیفی آینده پژوهی- دلفی، به شناسایی و تعریف شاخص ها، مولفه ها و ابعاد صلاحیت حرفه ای مدیران میانی حوزه ستادی آموزش و پرورش و تاثیر آن بر بهبود کیفیت اقتصاد و مدیریت شهری پرداخته شده است. در این راستا، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با تعداد ۱۶ نفر از خبرگان با روش نمونه گیری هدفمند صورت پذیرفت. سپس برای تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها، از تکنیک تحلیل موضوعی (تم) استفاده شد. روایی یافته های پژوهش با استفاده از سه روش بررسی توسط اعضاء، سه سویه نگری منابع داده ها و نیز تحلیل موارد منفی/ مخالف تایید گردید. همچنین، به منظور سنجش پایایی کدگذاری های انجام شده، از روش های پایایی باز آزمون و توافق درون موضوعی استفاده شد. پس از مرور و سازماندهی متون مصاحبه ها، با رویکردی استقرایی،کدها یا مفاهیم اولیه شناسایی و در ادامه کدهای مشابه در طبقه‎ هایی خاص قرار گرفتند. به نحوی که با شناسایی ۶۲ مقوله فرعی و سپس دسته بندی آن ها ذیل ۱۰ مقوله اصلی شامل: مهارت های فردی، مهارت های بین فردی، شایستگی های کاری، ذهنیت جهانی، تعالی جویی، توانایی عمومی مدیریتی، توانایی های حرفه ای مدیریتی/فرامهارت ها، مدیریت منابع، دانش تخصصی و بسترسازی موفقیت به دست آمده، در نهایت ابعاد آن شناسایی و مورد تعریف قرار گرفتند. بر این اساس تشکیل ارتباطات گروهی دو طرفه، کنترل شرایط بحرانی، مدیریت زمان، اطلاع داشتن از قوانین و آیین نامه ها ، تفکر انتقادی، مهارت های ادراکی، مدیریت بهینه منابع انسانی و مالی از جمله مواردی است که می تواند به بهبود کیفیت اقتصاد و مدیریت شهری منجر شود لذا با ایجاد تعامل بین مدیریت شهری و مدیران میانی آموزش و پرورش و به روزسازی دروس به ویژه در مدارس فنی بر اساس نیاز بازار و اقتصاد شهری، کاربردی نمودن محتوا و روش ارائه آموزش با توجه به نیاز جامعه و مدیریت شهری و ایجاد بستر مناسب برای توجه بیشتر خانواده ها به جایگاه مهارت آموزی و خوداشتغالی می توان به این مهم دست یافت.

Keywords:

آموزش و پرورش , مدیران میانی , صلاحیت حرفه ای , اقتصاد و مدیریت شهری