بررسی روش های قصه گویی به عنوان یک ابزار آموزشی موثر در یادگیری زبان و ادبیات فارسی و نحوه جذب علاقه دانش آموزان به خواندن

قصه گویی به عنوان یکی از روش های قدیمی و موثر در انتقال مفاهیم و مهارت ها، به ویژه در زمینه یادگیری زبان و ادبیات، نقش ویژه ای ایفا می کند. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف قصه گویی به عنوان یک ابزار آموزشی در آموزش زبان و ادبیات فارسی می پردازد. در این پژوهش به تعریف و مفهوم قصه گویی، اهمیت آن در فرآیند یادگیری، و ارتباط آن با فرهنگ پرداخته می شود. همچنین، تاریخچه قصه گویی در ادبیات کهن و معاصر فارسی مورد بررسی قرار گرفته و تاثیر قصه های ملی و مذهبی بر روحیه دانش آموزان تحلیل می شود. مقاله به بررسی انواع مختلف قصه گویی شامل قصه گویی شفاهی، از طریق کتاب، استفاده از رسانه های دیجیتال، قصه گویی تعاملی و نمایشی می پردازد. همچنین، آثار مثبت قصه گویی بر یادگیری زبان مانند تقویت مهارت های شنیداری و گفتاری، افزایش دایره واژگان، بهبود فهم گرامر، و تحریک خلاقیت دانش آموزان مورد بحث قرار می گیرد. در بخش های دیگر، تاثیر روانشناختی قصه گویی و نحوه جذب علاقه دانش آموزان به خواندن از طریق استفاده از شخصیت های جذاب و فعالیت های جانبی مورد مطالعه قرار می گیرد. در نهایت، پیشنهاداتی برای پیاده سازی موثر قصه گویی در کلاس های درس و ارتقای روش های آموزشی ارائه می شود.

Keywords:

قصه گویی , آموزش زبان , ادبیات فارسی , یادگیری , دانش آموزان