زبان قرآن و عهدین در مساله رویت خدای تعالی
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 241
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QBQRN-1-1_011
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1403
Abstract:
در متن قرآن کریم و عهدین تاکید می شود که خداوند از چشم ها ناپیدا و غیرقابل رویت است، با این تشابه که درعهد قدیم خداوند را موجودی ذهنی نمی داند ولی از حضور مستقیم خدا برای صحبت با انسان با آیات و نشانه های ویژه ای همراه می داند، رویت تمثلی و تجسمی در قرآن در تبیین تصور وقایع و تجسم اعمال انسان در قیامت استعمال شده ، در حالی که رویت تجسمی و تجسدی در مورد رویت خداوند در عهدین وجود دارد. همان طور که در این گفتار مطرح می شود زبان قرآن کریم نمی تواند از زبان عهدین تاثیر پذیرفته باشد. هر چند که در برخی موارد شباهت هایی وجود دارد. در نهایت علی رغم ادعای عهدین مبنی بر مشاهده نشدن خداوند توصیف ها آن دلالت جسم بودن را به ذهن متبادر می کند اما در بیان قرآن کریم به صراحت تجسم و رویت خدای تعالی نفی می شود و موارد که بحث از رویت است اغلب تاویل به عدم رویت می شود.
Keywords:
Authors
سید هادی تقوی
دانشجوی دکتری دانشگاه اصول الدین، تهران، ایران.
محمد هادی امین ناجی
استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
