تاثیر هشت هفته تمرینات ورزشی با رویکرد DNSبر درد،استقامت عضلانی و انعطاف پذیری در دانش آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی abstract
زمینه و هدف : کمر درد یک مشکل شایع است که بیشتر افراد بزرگسال را درگیر می کند. اما امروزه این اختلال نسبت به چند سال گذشته با تفاوت هایی از جمله سن و دلایل ابتلا مواجه شده است و در بین کودکان نیز شیوع پیدا کرده است. در پژوهش حاضر تاثیر هشت هفته تمرینات ورزشی با رویکرد پایدار سازی عصبی-عضلانی پویا(DNS) بر درد، انعطاف پذیری و استقامت عضلانی دانش آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به
کمردرد غیراختصاصی مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تحقیق : جامعه آماری شامل دانش آموزان مبتلا به
کمردرد غیراختصاصی مقطع ابتدایی شهرستان دهاقان که در طرح غربالگری دانش آموزان مورد ارزیابی و شناسایی قرار گرفتند و نمونه تحقیق شامل۴۰
دانش آموز دختر و پسر۱۲-۹ ساله مبتلا به
کمردرد غیراختصاصی است که به طور تصادفی جفت شده در دو گروه (تجربی ۱۲ دختر و ۸ پسر و کنترل۱۰ دختر و ۱۰ پسر) قرار گرفتند. گروه تجربی ۸۸/۰±۴/۱۱ سال، ۶/۷±۴۵/۱۴۴ سانتیمتر و ۲/۷±۰۶/۴۲ کیلوگرم و گروه کنترل ۱/۷±۱/ ۱۰سال، ۱/۵±۳۰/۱۴۶ سانتیمتر و ۴/۸±۱/۴۳ کیلوگرم است. این پژوهش از نوع نیمه تجربی هدفمند است.گروه کنترل تمرینات آمادگی جسمانی عمومی و گروه تجربی پروتکل مورد مطالعه را ۸ هفته (۳ جلسه ۴۵ دقیقه ای در هفته) انجام دادند. از پنج آزمون دراز و نشست اصلاح شده، خیز تنه، بشین و برس، SLR، توماس و مقیاس بصری درد (VAS)به عنوان نشانگرهای اثربخشی تمرینات استفاده شد که به صورت پیش و پس آزمون اندازه گیری شدند.یافته ها : تحلیل واریانس برای دادههای تکرار شده نشان داد که تعامل معنادار در متغیرهای شدت درد، انعطاف و استقامت عضلانی به نفع گروه تجربی بود. بیشترین و کمترین تفاوت ضریب پیشرفت به ترتیب در آزمونهای SLR (۸۹ درصد) و بشین و برس (۲۳ درصد) گروه تجربی مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری : نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که تمرینات مبتنی بر رویکرد DNS می تواند در بهبود عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با کمردرد و همچنین کاهش شدت درد موثر باشد. با توجه به موثر بودن و قابلیت اجرا با حداقل تجهیزات پیشنهاد می شود از این رویکرد برای طراحی تمرینات در جهت بهبود کمردرد به ویژه در دانش آموزان استفاده شود.
