مدلسازی انتشار و پخش آلاینده های هوا در پایانه مسافربری بیهقی تهران تحت سناریوهای گوناگون (مطالعه موردی: منواکسید کربن)

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 39

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSDE-5-2_001

تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1403

Abstract:

زمینه و هدف: هدف از این تحقیق سنجش منواکسید کربن در پایانه بیهقی تهران و مدلسازی انتشار این آلاینده تحت شرایط گوناگون است.

روش بررسی: در این تحقیق برای مدلسازی دو سناریو متصور شد. یکی بررسی مدل انتشار آلاینده منواکسید کربن تحت شرایط فعلی؛ و دیگری بررسی مدل انتشار تحت شرایط مدیریتی و بکارگیری راهکارهای کاهش انتشار. برای نمونه برداری متد شماره ۶۶۰۴ NIOSH بکار گرفته شد. اندازه گیری ها در سال ۱۴۰۰ و در ۳ نقطه به صورت ماهی یک مرتبه در طول سال و سه روز در ماه و ۳ بار در روز انجام گرفت که عمل نمونه برداری در زمان های مختلف روز یعنی صبح، ظهر و غروب با توجه به افزایش و کاهش تردد وسایط نقلیه انجام گرفت و به منظور مدلسازی از نرم افزار Austal view, version ۷ استفاده شد.

یافته ها: در هر دو سناریو، پراکنش آلاینده منواکسید کربن (۸ ساعته) نشان می دهد که بیشترین میزان تراکم آلاینده در مبدا و محل پایانه می باشد. آلاینده در تمامی جهات گسترش می یابد و دورترین منطقه نفوذ آلاینده در ضلع شرقی پایانه و در فاصله ۱۰۰۰ متری خواهد بود. از آنجا که میزان آلاینده برای پایانه بیهقی کمتر از استانداردهای داخلی و خارجی است، می توان عنوان نمود که وضعیت این آلاینده از حد استاندارد فراتر نخواهد بود. البته کیفیت هوا تحت سناریو دوم بهتر از سناریو اول می باشد، به طوری که پس از ۸ ساعت غلظت آلاینده در هیچ محدوده ای بیشتر از ppm ۴ نمی باشد. البته این رنج نیز در تمام جهات کمتر از ۳۰۰ متر نفوذ خواهد داشت به استثنای جهت شرقی که تا حدود ۶۰۰ متری توسعه می یابد.

بحث و نتیجه گیری: با توجه به آنکه در سناریوی اول میزان آلایندگی منواکسید کربن در حد استانداردهای مصوب می باشد، ولیکن به دلیل حضور سایر آلاینده ها و احتمال هم افزایی میان آنها لازم است تا با استفاده از راهکارهای مدیریتی نسبت به ارتقای کیفیت محیط اهتمام ورزید. به همین منظور سناریوی دوم، نشانگر کاهش بیشتر این آلاینده می باشد. کاهش زمان توقف خودروها، عدم روشن بودن درجا و استفاده از فیلترهای جاذب اگزوز کمک شایانی به کاهش انتشار آلاینده منواکسید کربن می نماید.

Authors

مریم کریمی

دکتری مدیریت محیط زیست، گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

فرزام بابایی

گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (مسوول مکاتبات)

هومن بهمن پور

گروه محیط زیست، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.

محمدرضا تابش

گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

علی محمدی

گروه مدیریت محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.